 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/291
K: 1989/402
T: 31.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; (Karadeniz-Eğrelisi Sulh Hukuk Mahkemei)nce davanın kabulüne dair verilen 18.2.1988 gün ve 413-92 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 27.9.1988 gün ve 7237-13061 sayılı ilamıyla; (... Davacı vekili taşınmazı müvekkilinin ihtiyacı için satın aldığını burada ikamet edeceğini belirterek işbu davayı açmıştır. Davalı savunmasında davacının halen yurt dışında çalıştığını, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Dinlenen davacı tanıkları davacı Emine'nin kocası ile yurt dışında çalıştığını, Türkiye'ye izinli geldiklerinde halen babasının evinde bazen de diğer akrabalarının yanında ve otelde kaldıklarını, izinli geldiklerinde kendilerine ait kalabilecekleri bir evlerinin olmadığından mecuru satın aldıklarını devamlı kalabilecekleri bir yerleri olmadığından eşya dahi getiremediklerini beyan etmiştir.
Bu duruma göre ihtiyaçlının halen yurt dışında çalıştığı, Türkiye'ye kesin dönüş yapmadığı bu hususta da ciddi bir girişimlerinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
6570 sayılı Yasa zorunlu ihtiyacı tahliye nedeni olarak kabul etmiştir. Kiralananın davacının izinli gelişinde ihtiyacına tahsis edileceği açıkça belirlendiğinden ihtiyaç henüz doğmamıştır. Doğmamış bir ihtiyaç için de dava açılması mümkün değildir.
Bu nedenle davanın reddi gerekirken kabulü usul ve yasaya aykırıdır gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı vekili,
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Davanın konusu, ihtiyaç iddiasına dayanan tahliye isteğinden ibarettir. Davacının eşi ile birlikte yurd dışında çalıştığı yıllık iznini Türkiye'de geçirdiği, geldiğinde babasını evinde veya otelde kaldığı dosyadaki delillerle sabittir. O halde, yıllık tatil geçirmek üzere Türkiye'ye geldiğinde kalmak üzere açılan bu tahliye davasında ihtiyaç iddiası gerçekleştiğine göre tahilyeye karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından direnme kararı onanmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA, ve 1.000 lira bakiye temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 31.5.1989 gününde oyçokluğuyla karar verildi.