 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/29
K: 1989/151
T: 15.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "terk nedeniyle boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Altındağ Asliye 3. Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne dair verilen 18.11.1987 gün ve 1987/445-1987/894 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 1.2.1988 gün ve 1987/11530 - 1988/982 sayılı ilamı :
(... İhtarın hukuki sonuç doğurabilmesi için öncelikle ihtarın samimi bir arzunun ürünü olması gerekir. Oysa ihtar üzerine davalının dönme hazırlığı sırasında davacı kocanın çalıştığı babasına ait bakkal dükkanına giden tanık Fevziye davacının babası (bize yaramaz, gelirse 4 gün sonra geri göndeririz) demiştir. Davacının anası da (her ikiside yeni evlilikle şanslarını denesinler) diyerek davalının gelmemesini ister olduğunu belirtmiştir. Koca babasının bakkal dükkanında çalıştığına göre manen ve maddeten babasına bağlıdır. Şu durumda davalının eve dönmemekte haklı olduğunu kabulü gerekir. O halde, davanın reddedilmesi gerekirken değerlendirmede yanılgı sonucu boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Önceki boşanma davası geçimsizliğe davacı kocanın anne ve babasının sebebiyet verdiğinin de anlaşıldığı belirtilmek suretiyle 9.12.1986 tarihinde reddedilmiş, karardan kısa bir süre sonra davacı davalı karısına ihtar göndermiştir. Davet edilen evin davacının anne babasına karşı manevi bağımsızlığından söz edilemez. Bütün bu yönler dosyadaki tanık sözleri ile birlikte değerlendirildiğinde ihtarın samimiyetinden söz edilemeyeceğinden mahkemece Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA,birinci görüşmede gerekli çoğunluk sağlanamadığından,yapılan görüşmede,15.3.1989 gününde oyçokluğu ile karar verildi.