 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/276
K: 1989/364
T: 17.05.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "men'i müdahale ve tescil" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Senirkent Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen kararın incelenmesi davalılar tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 23.5.1988 gün ve 2337 - 3988 sayılı ilamıyla; (Tapulama Mahkemesince (Gezici Arazi Kadastro Mahkemesi) dava konusu taşınmazın orman olduğundan bahisle verilen ve kesinleşen kararının 766 sayılı Tapulama Yasasının hükmü karşısında bağlayıcı niteliği yoktur. Öte yandan Orman Kadastro Komisyonunun mezkür taşınmazın orman sınırı dışına çıkarılmasına ilişkin kararı, itirazsız kesinleşmiştir. Bu itibarla çekişmeli taşınmaz hakkında mülkiyet uyuşmazlığına ilişkin eldeki bu davanın genel mahkemede rüyetine yasal engel mevcut değildir.
O halde 9.10.1987 günün yürürlüğe girmiş bulunan 3402. sayılı Kadastro Kanununun 17 ve 45 inci maddeleri ormana ilişkin uyuşmazlıklarda yeni iktisap koşulları belirlendiğinden delillerin bu maddelerde gösterilen biçimde değerlendirilerek bir sonuca varılması ve kanun hükmünün eldeki davada da gözetilmesi gerekir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalılar
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalıların temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA 17.5.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.