 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1989/138
K: 1989/258
T: 12.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "rücuan alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 3. İş Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 10. Hukuk Dairesi'nin 13.5.1988 gün ve 3393-3399 sayılı ilamı ile; (... Hükme dayanak yapılan tazminat davasında, davalının taraf olmaması nedeniyle orada alınan kusur raporu bu davada kesin yargı çevresinde davalıyı bağlamaz. Başka bir anlatımla sözü edilen davada kusura ilişkin karar yalnızca taraf olan kollektif şirket bakımından bağlayıcıdır.
Diğer taraftan, davalının ceza davasında hüküm giydiği anlaşıldığına göre Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi gereğince hukuk hakimi cezadaki kusura ilişkin maddi olgularla bağlı olup kusur oranıyla bağlı değildir. Mahkemece, kusur oranı yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmaksızın yazılı gerekçelerle davanın reddedilmiş olması usule ve yasaya aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davacı vekili Av. S.A.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.4.1989 gününde, oybirliği ile karar verildi.
