 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1988/920
K: 1989/111
T: 01.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflbar arasındaki "manevi tazminat" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Ankara 6. İş Mahkemesi'nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 30.5.1988 gün ve 2148/3182 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'nin 14.10.1988 gün ve 6976/9842 sayılı ilamı ;
...İş kazasında ölen işçinin kardeşleri olan davacılar 1942, 1938, 1929 doğumludurlar, Önceki davada eş için 3.000.000 TL. üç çocuklardan herbiri için 2.500.000 TL manevi tazminat verilmiş ve buna ilişkin karar kesinleşmiştir. Bu durumlar birlikte değerlendirildiğinde bu davada kardeşler için takdir olunan birer milyon lira manevi tazminatın çok fazla olduğunun kabulü gerekir. Manevi tazminatın amaç ve niteliği ile bağdaşır ölçüde uygun görülecek miktarlara karar verilmelidir.." gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle olay tarihi ile dava tarihi arasında geçen süre, davacı olan kardeşlerle ölen kardeşin karşılıklı durumları dikkate olındığında hüküm altına alınan manevi tazminat miktarının fahiş bulunmasına göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenin özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekili temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 1.3.1989 gününde oybirliği ile karar verildi.
