T.C.

YARGITAY

Hukuk Genel Kurulu

E: 1988/873

K: 1989/14

T: 25.01.1989

Yargıtay içtihatları bölümü

Yargıtay Kararı

DAVA : Taraflar arasındaki "babalık" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda ; Manavgat Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabülüne dair verilen 30.10.1986 gün ve 504 - 1004 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 20.4.1987 gün ve 1830 - 3481 sayılı ilamı :

(... Davalının davacı ile cinsel ilişki kurduğu konusunda davacının iddiası dışında herhangi bir delil elde edilmemiştir. Dinlenen davacı tanıklarının görgüye dayanan bilgiler mevcut olmayıp davacıdan duyduklarını naklen açıklamışlardır. Dava konusu küçük ile davalının kan gruplarının aynı olması başkaca delillerle doğrulanmadığı için tek başına babalığa karar verilmesi için yeterli değildir. Nitekim Ceza Mahkemesi'nde de bu maddi olgu kabul edilerek cürüm atfından başkaca delil bulunmadığı için davalının beraatine karar verilmiştir. Öyle ise sabit olmayan davanın reddi gerekirken bu yön gözönünde tutulmadan babalığa karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Davalı ile küçüğün usulüne uygun benzerlik karşılaştırması yaptırılmalı benzerlik saptanırsa dosyada toplanan diğer delillerin de iddiayı temyiz ettiği dikkate alınarak davanın kabul edilmesi gerekir. O halde bu yönden de gereken inceleme usulüne uygun olarak yaptırıldıktan sonra gereken karar verilmek icabedeceğine göre, direnme kararı bozulmalıdır.

SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 25.1.1989 gününde oyçokluğu ile karar verildi.