 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1988/836
K: 1989/72
T: 08.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "iflas davasından" dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul Asliye 6. Ticaret Mahkemesince davanın subutuna dair verilen, kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 9.3.1988 gün ve 1988/1762-2784 sayılı ilamı ile; (... iflas, konkordatonun reddine dair kararın kesinleşmesinden itibaren yedi gün içinde istenebilir. Kesinleşmesi için ilan şart olmadığından yedi günlük süre ilandan başlamaz. Binnetice ilamın kesinleşmesinden itibaren iflas istenir. Bundan evvel iflasının istenemeyeceği, duruşma sırasında kararın kesinleşmiş olmasının davanın zamanında açıldığının kabulünü gerektirmediği düşünülmeden iflasa karar verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden: Davalı vekili
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : İcra ve İflas Kanunu'nun 301/1. maddesi hükmünce: "Konkordato tasdik olunmaz yahut mühlet kaldırılırsa alacaklılardan birinin yedi gün içinde vukubulacak talebi üzerine iflas yolu ile takibe tabii borçlunun derhal iflasına karar verilir." Burada getirilen kural doğrudan doğruya dava koşulu ile ilgili olup dava tarihinde gerçekleşmesi zorunludur. Olayda dava tarihinde bu koşulun dava tarihi itibariyle gerçekleşmemiş bulunduğu anlaşıldığına göre bozmaya uyulmak icabederken, yargılama sırasında sözü edilen koşulun gerçekleşmiş olduğu gerekçesiyle direnilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı H.U.M.K.nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, 8.2.1989 gününde yapılan ikinci görüşmede oyçokluğu ile karar verildi.