 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1988/577
K: 1988/946
T: 16.11.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Altındağ 4. Asliye Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 13.11.1986 gün ve 173 - 1106 sayılı kararın incelenmesi davacı tarafından istenilmesi üzerine,
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi'nin 24.2.1987 gün ve 504 - 1499 sayılı ilamı :
(... Dava boşanmaya ilişkin olup, davalı iddianın yerinde olmadığını savunmuştur. Toplanan delillere göre kadının devamlı olarak iş yerinde kocasını (puşt, pezevenk) ve başka sözlerle haysiyetini kırdığı gerçekleşmiştir. Bu haksız tutum ve davranış karşısında davacı koca için boşanma davası açmak hakkı doğmuştur. Kocanın sadakatsız hali mahkemece ağır kusur sayılarak dava reddolunmuştur. Oysa kocanın sadakatsız davranış içinde oluşu kadının kocasına devamlı şekilde hakaret etme hakkı vermez. Davanın bu sebeple reddi, neticesi bakımından kadına bundan sonra kocaya sövme imkanı verirki böyle bir düşünüş, bizzat (ihkakı hakkı) imkan vermek sonucunu doğurur. Koca sadakatsızlık içine girmiş,kadının onu (puşt, pezevenk) demesine ve daha başka küfürler etmeye hak vermek izahı güç bir hukuki düşünüş tarzı olup, bu kanun eliyle karısını kendisine karşı zulüm aleti haline getirmeye ve kadına (sövme hakkı ) vermeye yol açar.Kocanın sadakatsızlığı dolayısıyla boşanma davası açma hakkını kullanmamakla kadın hakaret etme hakkı elde edecekse koca için o yuva kanunun korunmaya değer gördüğü bir yuva olmaktan çıkar. Bu itibarla boşanma kararı verilmesi gerekirken davanın reddedilmiş olması usul ve kanunu aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına,dosyadaki tutanak ve kanıtlara bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsinen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 16.11.1988 gününde BOZULMASINA, görüşmede çoğunluk sağlanamadığı için, yapılan ikinci görüşmede oyçokluğuyla karar verildi.