 |
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1988/2-873
K: 1989/14
T: 25.1.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
743/m.295
DAVA VE KARAR : Taraflar arasındaki "babalık" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Manavgat Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 30.10.1986 gün ve 504-1004 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine,
( ... Davalının davacı ile cinsel ilişki kurduğu konusunda davacının iddiası dışında herhangi bir delil elde edilmemiştir. Dinlenen davacı tanıklarının, görgüye dayanan bir bilgileri mevcut olmayıp davacıdan duyduklarını naklen açıklamışlardır. Dava konusu küçük ile davalının kan gruplarının aynı olması, başkaca delillerle doğrulanmadığı için tek başına babalığa karar verilmesi için yeterli değildir. Nitekim Ceza Mahkemesinde de bu maddi olgu kabul edilerek cürüm atfından başkaca delil bulunmadığı için davalının beraatine karar verilmiştir. Öyle ise sabit olmayan davanın reddi gerekirken bu yön gözönünde tutulmadan babalığa karar verilmesi Usul ve Kanun’a aykırıdır... ) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Davalı ile küçüğün usulüne uygun benzerlik karşılaştırması yaptırılmalı benzerlik saptanırsa dosyada toplanan diğer delillerin de iddiayı teyit ettiği dikkate alınarak davanın kabul edilmesi gerekir. O halde, bu yönden de gereken inceleme usulüne uygun olarak yaptırıldıktan sonra gereken karar verilmek icabedeceğine göre, direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı (BOZULMASINA) oyçokluğu ile karar verildi.
