Karşılıksız çek keşide etmek suçundan sanık Ayhan Uzun' un 3167 sayılı Yasanın 16/1.maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, bir yıl süre ile bankalarda çek hesabı açmaktan ve çek keşide etmekten yasaklanmasına., ilişkin İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesince 04.05.2000 gün ve 1582-448 sayı ile verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 10.12.2001 gün ve 15162-25317 sayı ile; "17 Ekim 2001 tarih 24556 mükerrer sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 4709 sayılı Kanunun 15. maddesi ile değiştirilen Anayasa'nın 38. maddenin son fıkrası karşısında yasal düzenlemenin ne olacağının

belirlenmesi açısındari acilen uyum yasası çıkartılması zorunluluğu da nazara alınarak sonucun beklenilmesi ve buna göre yeniden takdir ve değerlendirme yapılarak uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması" gerektiği görüşüyle hükmün sair yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme 28.11.2002 gün ve 90-1015 sayı ile;

"CYUY.nun 322. maddesindeki bozma gerekçelerinin olayda gerçekleşmediği, bozma kararının yasal dayanağının bulunmadığı, Anayasa Mahkemesinin 20011408 Esas 2002/191 sayılı kararı ile 3167 sayılı Yasanın 16/1. maddesininAnayasaya aykırı olmadığı yönündeki kararı karşısında Yargıtay 10. Ceza Dairesinin bozma kararının yasal dayanağının da ortadan kalktığı" gerekçesi ile ilk hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yerel Mahkemece 30.01.2003 gün ve 90-1015 sayı ile; "sanığın gıyabında verilen gerekçeli karar sanığın kendisine 06.01.2003 tarihinde tebliğ edildiği, temyiz dilekçesinin havale tarihinin 24.01.2003 tarihli olduğu, tebliğ tarihinden itibaren süresinden sonra temyiz dilekçesinin verildiği" gerekçesiyle CYUY.nın 315. maddesi uyarınca temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

Bu kararın da sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "dosyanın incelenmesizin iadesi" istekli 16.06.2003 günlü tebliğnamesiyle 10. Ceza Dairesine ve bu Daire Başkanlığınca Birinci Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

İncelenen dosya içeriğine göre;

Gıyabında verilen hüküm sanığa 06.01.2003 tarihinde tebliğ edilmiş olup, sanık

24.01.2003 havale tarihli dilekçe ile temyiz başvurusunda bulunmuştur.

Yerel Mahkemece 30.01.2003 tarihinde, sanığın süresinde temyiz başvurusunda bulunmadığından bahisle CYUY.nın 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmiş,

19.02.2003 tarihinde bu kararın da tebliğ edilmesi üzerine sanık, 25.02.2003 havale tarihli dilekçe ile ret kararını da temyiz etmiştir.

Ancak; bu arada İzmir C.Başsavcılığınca 13.03.2003 gün ve 2003/4-391 ilamat sayılı yazı ile; 08.03.2003 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4814 sayılı Yasa ile Çek Yasasında yapılan değişiklikler gereğince hükümlü hakkındaki özgürlüğü bağlayıcı cezanın, çek bedeli kadar ağır para cezasına dönüştürülmesi talep edilmiştir. Yerel Mahkemece 14.03.2003 tarihinde evrak üzerinde yapılan inceleme sonucunda özgürlüğü bağlayıcı cezanın 246.000.000 lira ağır para cezasına dönüştürülmesine ilişkin ek karar verilmiştir.

İzmir C.Başsavcılığınca, ek kararın ilgililere tebliğ edilip kesinleştirilerek infaza gönderilmesi isteminde bulunulmuş ve Yerel Mahkeme 28.03.2003 tarihinde, bunun mükerrer bir talep olduğunu kabul ederek CYUY.nın 253. maddesi uyarınca talebin reddine karar vermiş, bu karara itiraz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesince 03.04.2003 tarihinde itirazın kabulü ile ret kararının kaldırılmasına, 14.03.2003 tarihli dönüştürme kararının ilgililere tebliğine karar verilmiştir. Bu karar sanığa, Tebligat Yasasının 35. maddesi uyarınca tebliğ edilmiş, ancak katılan vekili adres bırakmadan ayrılıp yeni adresi belirlenemediği için ona tebliğ edilemediği anlaşılmaktadır.

Yerel Mahkemenin sanığın temyiz isteğinin reddine ilişkin 30.1.2003 günlü kararının temyiz edilmiş olması karşısında bu hususta temyiz incelemesi yapılmadan ve yasal başvuru yolları tükenmeden dosyanın yeniden ele alınmasına yasal açıdan olanak bulunmadığından sonradan verilen kararlar usul ve yasaya aykırı olup hukuken yok hükmündedir. Hukuki değer taşımayan bu kararlar inceleme dışı bırakılmış olup, temyizin reddine ilişkin karara yönelik temyiz istemi ile sınırlandırılan incelemede;

CYUY.nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık temyiz süresi, yasal tatil olmayan 13.01.2003 günü mesai bitiminde sona erdiği halde, mahkeme kararına karşı sanık tarafından yasal temyiz süresi geçtikten sonra temyiz davası açılması isteminde bulunulmuştur. Temyiz istemi süresinde olmadığı gibi, karşılıksız çek keşide etmek suçundan mahkumiyet hükmü de sanığa verilen cezanın miktarı itibariyle CYUY.nın 305. maddesi uyarınca kendiliğinden temyize tabi olan hükümlerden değildir. Temyiz davası açılabilmesi için gerekli olan, "süre koşulu" gerçekleşmediğinden, sanığın CYUY.nın 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra vaki temyiz inceleme isteğinin reddine ilişkin karar isabetlidir.

Bu itibarla Yerel Mahkemenin, sanığın temyiz isteğinin reddine ilişkin hükmünün onanmasına karar verilmelidir.

SONUÇ: Açıklanan nedenle Yerel Mahkeme ret kararının ONANMASINA, dosyanın yerine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 09.12.2003 günü tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972