 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 2002/6-175
K: 2002/292
T: 9.7.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- SAHTECİLİK SUÇU ( Özel Dairece İncelenmeyen Hususun Doğrudan Doğruya ve İlk Kez Ceza Genel Kurulunca İncelenememesi )
- ÖZEL DAİRE İNCELEMESİ OLMAYAN KARAR ( Kararın Doğrudan Doğruya ve İlk Kez Ceza Genel Kurulunca İncelenememesi )
- DİRENME KARARI ( İlk Kararda Yer Almayan Yeni ve Değişik Gerekçelerle Hüküm Kurulmasının Direnme Kararı Niteliğinde Olmaması )
1412/m.326
DAVA : Sahtecilik suçundan sanıklar Mustafa M. ve İrfan G'in beraatlerine ilişkin Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesince 17.9.1999 gün ve 162-283 sayı ile verilen kararın katılan Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 14.6.2001 gün ve 9224-9793 sayı ile;
"Sanıkların gümrük giriş beyannamelerine ekledikleri, sahte olduğu ileri sürülen faturaların E... T... Ets adlı şirkete ait olup olmadığı şirket yetkililerinden sorulup, adı geçen şirketin hangi işle iştigal ettiği de araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması" isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkeme ise 20.3.2002 gün ve 285-77 sayı ile; "Sanıklar hakkında mahkememizin 1998/163 esas sayılı dosyası ile aynı olay nedeniyle teşekkül halinde kaçakçılık suçundan kamu davası açıldığı, yapılan yargılama sonunda " sanıkların ithal ettikleri muzlara ait faturaların BAE den gönderilen orijinal faturalar olduğu, bu fatura ve belgelerin bu firma tarafından düzenlendiği, fiyatın normal olduğu, aynı satıcının Türkiye'de bulunan çeşitli firmalarının Mersin, Gemlik ve Haydarpaşa Gümrüklerinde tescilli çeşitli beyannameler ile aynı fiyata muz sattığı, eksik vergi ödeme kastına yönelik bir ithalatın bahis konusu olmadığı, gerekçesiyle beraat kararı verildiği, bu kararın müdahil idarece temyizi üzerine Yüksek Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 12.6.2001 tarih ve 8335-10993 esas ve karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği, iş bu dosyaya konu sahtecilik davasının beraatle sonuçlanıp onanarak kesinleşen davaya bağlı olarak açılan sahtecilik davası olduğu, esas dava olan kaçakçılıktan beraat kararı verilmesi durumunda sahtecilikten açılan davanın da beraatle sonuçlanmasının kaçınılmaz olduğu, kaldı ki bu dosyada da yukarıda sözü edilen kaçakçılık dosyasındaki kadar ihracatçı BAE şirketi ile ilgili gerekli araştırma yapıldığı, diğer taraftan düşük bedelle ithal edildiği iddia edilen muzların bedelinin de düşük olmadığı ve rayiç bedellere uygun olduğunun bilirkişi raporu ile tespit edildiği, bu tespitten sonra artık ihracatçı firmanın ne işle iştigal ettiğinin araştırılmasına usul ekonomisi yönünden gerek de bulunmadığı" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu kararın da katılan Hazine vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "onama" istekli 31.5.2002 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Ceza Genel Kurulunun süreklilik gösteren kararlarında açıklandığı üzere, bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozmada belirtilen hususları tartışmak, yeni kanıtlara dayanmak, ilk kararda yer almayan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak, direnme kararı niteliğinde olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır. Bu karara karşı yasa yoluna başvurulduğunda temyiz incelemesi Özel Dairece yapılmalıdır.
İncelenen dosyada, bozmadan sonra yapılan yargılamada aynı olayla ilgili olarak sanıklar hakkında kaçakçılık suçundan dolayı açılmış olan davaya ilişkin aynı mahkemenin 1998/163 esas sayılı dosyasının getirtilerek incelendiği, bu dosyada suça konu faturaların orijinal faturalar olduğunun kabulüyle sanıkların beraatlerine karar verildiği ve bu kararın Yargıtay 7. Ceza Dairesince onandığı tespit edilerek, bu hususun direnme kararına dayanak yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bozulan ilk kararda yer almayan yeni ve değişik bu gerekçe Özel Dairece incelenmemiştir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi olanaksızdır. Bu nedenle Yerel Mahkemenin son uygulaması, eylemli uyma niteliğinde olduğundan temyiz incelemesinin Özel Dairece yapılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle temyiz incelemesi yapılması için dosyanın 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 9.7.2002 günü oybirliğiyle karar verildi.