Görevde yetkiyi kötüye kullanmak suçundan sanık M'ın TCY'nin 240. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle verilen lüzumu muhakeme kararı üzerine yapılan yargılama sırasında ( Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi )nce 24.12.1999 gün ve 1235/1622 sayı ile; "4483 sayılı yasanın 12/a ve 13. madde hükmüne göre Büyükşehir Belediye Başkanları hakkında Yargıtay ilgili Ceza Dairesi görevli kılınmıştır" gerekçesiyle CYUY'nin 7 ve 263. maddeleri uyarınca görevsizlik kararı verilerek dosya Yargıtay 4. Ceza Dairesi'ne gönderilmiştir.

Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesi 4.2.2000 gün ve 2/1 sayı ile; "4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Yasanın Geçici 1. maddesinde; "Bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkat hükümlerine göre başlatılmış bulunan işlemler, adı geçen kanun hükümleine göre sonuçlandırılır" emredici hükmüne yer verilmiştir. Yargılama işlemlerini bir bütün olarak ele almak zorunludur. Aksi halde, yeni yasanın yürürlüğe girmesinden önce idari kurullar tarafından ya da Danıştay tarafından verilen yargılamanın gerekliliği ( lüzuma muhakeme ) kararlarının da yeni yasaya göre yenilenmesi gerekir. Maddenin değişiklik gerekçesine bakıldığında da: "Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkata göre başlatılmış bulunan işlemler örneğin adı geçen kanun hükümlerine göre açılmış bulunan soruşturmalar, yetkili kurullarca verilen lüzumu veya men-i muhakeme kararları ile ilgili işlemler, anılan kanuna göre sonuçlandırılacaktır" görüşüne yer verilmiştir. Bu noktadan bakıldığında da yargılamanın idare kurulu kararı uyarınca dava açılan mahkemede yapılması zorunludur. Bir an için aksi kabul edilse; bu kez de karşımıza Yargıtay ilgili dairesine temyiz nedeniyle gelip, bozularak yerel mahkemelere gönderilen dava dosyalarına ilişkin sorun karşımıza çıkacaktır ki, bu durumda da ilgili daire, bozma kararı ile ihsas-ı reyde bulunması nedeniyle bakamayacaktır. Bu sonucu ise yasa koyucunun amacıyla bağdaştırmak olanaklı değildir" gerekçesiyle bu görevsizlik kararı vermiş, bu şekilde oluşan görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosya; Yargıtay C. Başsavcılığı'nın Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararının kaldırılmasını isteyen 11.2.2000 günlü tebliğnamesiyle birinci başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği okunulup düşünüldü:

Memurların görevlerinden doğan veya görevleri sırasında işledikleri suçlardan dolayı yargılanma usulünü düzenleyen 4 Şubat 1329 ( 1913 ) tarihli "Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkat", 4.12.1999 günlü Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 4483 sayılı "Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanunun" 18. maddesi ile yürürlükten kaldırılmış, bu şekilde 86 yıllık bir uygulamadan sonra "izin" sistemine geçilmiştir.

Her ne kadar yasanın 18. maddesinde "4 Şubat 1329 tarihli Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkatın" yürürlükten kaldırıldığı belirtilmiş ise de geçici 1. maddesindeki "Bu kanunun yürürlüğe girmesinden önce Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkat hükümlerine göre başlatılmış bulunan işlemler, adı geçen kanun hükümlerine göre sonuçlandırılır." şeklindeki düzenleme ile MMHKM hükümlerinin bir süre daha yürürlükte kalması sağlanmıştır.

Yasanın bu hükmü uyarınca memurların, memuriyet görevlerinden doğan veya memuriyet görevlerinin yerine getirilmesi sırasında 4.12.1999 tarihinden önce işledikleri ileri sürülen suçlardan dolayı MMHKM hükümlerine göre işleme başlanılmışsa, adı geçen kaunda öngörülen usullere göre sonuçlandırılacaktır.

Memurlar ile diğer kamu görevlilerinin görevleri sebebiyle işledikleri suçlarla sınırlı olarak, "izin" sistemini getiren 4483 sayılı yasa 3. maddesinde izin verecek 12. maddesinde hazırlık soruşturmasını yapacak mercileri göstermiş, 13. maddesinde ise diğer bazı kamu görevlileri yanında Büyükşehir Belediye Başkanlarının görev sebebiyle işledikleri suçlarından dolayı yetkili ve görevli mahkemenin Yargıtayın ilgili Ceza Dairesi olacağını belirtmiştir. Ancak yargılama yetkisine ilişkin bu belirlemenin, yasanın geçici 1. madde hükmü karşısında MMHKM hükümlerine göre işleme başlanmış suçlar bakımından uygulama alanı bulunmadığı anlaşılmaktadır. Nitekim;

1- Somut olayda sanığa isnad olunan suçun 4483 sayılı yasanın yürürlüğünden önce işlendiği ileri sürülmüş olup MMHKM hükümlerine göre işleme başlanmış bulunduğu hususunda da herhangi bir kuşku söz konusu değildir.

2- 4483 sayılı yasanın geçici 1. maddesinde başlatılmış bulunulduğuna değinilen "işlemler" sözcüğü sözlük anlamıyla ele alınıp incelendiğinde; işlem, bir sonuç yaratmaya yönelmiş iradenin açığa vurulması olarak tanımlanmaktadır, "sonuç" terimi ise çok defa ulaşılmak istenilen gaye ile işlemden doğan sonucu ifade için kullanılır. Gaye işlemin içinde olup, ondan ayrılamaz. Sonuç ise işleme bağlanan ve onunla birlikte değerlendirilmesi gereken bir olgudur. Bu itibarla 4483 sayılı yasanın geçici 1. maddesinde yer verilen işlemler deyimi suçun ortaya çıkması aşamasından başlayıp kesin hükme kadar devam eden ve hukuki sonuç meydana getirmek amacıyla yapılan tüm faaliyetleri kapsadığından MMHKM hükümlerindeki usullere göre başlatılan soruşturmaların yine aynı yasadaki usul kuralları çerçevesinde sonuçlandırılması gerekmektedir.

3- 4483 sayılı yasanın TBMM'sinde görüşülmesi sırasında geçici 1. maddeye ilişkin olarak verilip kabul edilen değişiklik önergesinin, "bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce MMHKM'a göre başlatılmış işlemler, örneğin, adı geçen kanun hükümlerine göre açılmış bulunan soruşturmalar, yetkili kurullarca verilen lüzumu veya men-i muhakeme kararları ile ilgili işlemler, anılan kanuna göre sonuçlandırılacaktır. Buna karşılık, yeni kanunun yürürlüğe girmesinden önce işlenmiş olmakla birlikte, hakkında herhangi bir işlem yapılmamış bulunan suçlar, yeni kanunla getirilen usule tabi olacaktır" şeklindeki gerekçesinden de sanık hakkındaki soruşturmanın MMHKM hükümlerinde öngörülen usule göre sonuçlandırılacağı anlaşılmakta olup, somut olayda sanığa isnad olunan suçun vasıf ve niteliğine göre yetkili mahkeme Asliye Ceza Mahkemesi'dir.

4- Bir an için aksinin kabulü, yerel mahkemelerce verilip temyiz edilmeleri üzerine Yargıtayın ilgili ceza dairelerince incelenerek 4483 sayılı yasanın yürürlüğünden önce bozulmuş olan kararlara ilişkin davaların, aynı dairece bu kez ilk mahkeme sıfatıyla ele alınması gibi usul kurallarına göre çözümlenmesi olanaksız durumlar ortaya çıkarabilir.

Bu nedenlerle Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararının kaldırılması gerekmektedir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 24.12.1999 gün ve 1235/1622 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına, dosyanın anılan mahkemeye gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığı'na tevdiine, isteme uygun olarak 29.2.2000 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972