 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no: 2000/3-80
Karar no: 2000/87
Tarih: 25.04.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Sanık Asim K...'ın 6831 sayılı Yasanın 93/2, TCY.nın 59/2 ve 81/2. maddeleri uyarınca 11 ay 20 gün hapis, TCY.nın 566/1. maddesi uyarınca 105.000 TL. hafif para cezası ile cezalandırılmasına, tazminat ve ağaçlandırma giderinin sanıktan tahsiline ilişkin Alaplı Sulh Ceza Mahkemesince 21.4.1998 gün ve 56/63 sayı ile verilen karar, sanık vekilinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 16.3.1999 gün ve 1309/3001 sayı ile;
"Sanığın TCK.nun 566. maddesine uyan eyleminin TCK.nun 119. maddesi kapsamındaki önödemelik suçlardan olduğu gözetilmeyip ön ödeme teklifinde bulunulmadan yazılı şekilde ceza tayini" isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel Mahkeme ise, 23.6.1999 gün ve 98/225 sayı ile; TCY.nın 566/ilk maddesinde hafif hapis cezasının üst sınırı gösterilmemiş olup bu süre aynı Yasanın 21. maddesi uyarınca iki yıldır, bu itibarla ilgili madde ön ödeme kapsamında kabul edilemez, gerekçesiyle önceki kararda direnmiştir.
Bu kararında Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenildiğinden dosya; Yargıtay C.Başsavcılığının "zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırma" ve "bozma" istekli 8.3.2000 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sanığın orman kadastro sınırları içinde tarla açmak ve ormanda ateş yakmak suçlarından cezalandırılması istemiyle açılan davada; Yerel Mahkemece sanığın tarla açmak suçundan 6831 sayılı Yasanın 93/2. maddesi ile, ormanda ateş yakmak eyleminden ise değişen suç vasfına göre TCY.nın 566/ilk maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Özel Dairece TCY.nın 566. maddesinde belirtilen suçun ön ödemelik suçlardan olduğu, ön ödeme önerisinde bulunulmadan hüküm tesis edilmesi isabetsizliğinden, Yerel Mahkeme kararı bozulmuş, mahkemece maddede öngörülen cezanın üst sınırı itibariyle ön ödeme kapsamında bulunmadığı gerekçesiyle ilk kararda direnilmiştir.
TCY.nın 566. maddesinde düzenlenen suç, maddede öngörülen özgürlüğü bağlayıcı cezanın üst sınırı itibariyle ön ödeme kapsamında bulunmamakta ise de, cezanın tür ve yukarı sınırı dikkate alındığında TCY.nın 102/5. maddesi uyarınca iki senelik asli dava zamanaşımına tabidir. Aynı Yasanın 104/2. maddesin de ise kesici işlemlerin 102. maddede belirtilen asli zamanaşımı süresini yarıdan fazla uzatamayacağı belirtilmiştir.
İncelenen dosyada; suç tarihi 26.12.1996 olup inceleme tarihinde TCY.nın 102/5 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 3 yıllık zamanaşımı süresi dolmuştur. Zamanaşımı gerçekleşmiş bulunduğundan, TCY.nın 566/ilk maddesi ile ilgili hükmün bozulmasına ve bu suçtan dolayı açılmış olan davanın CYUY.sının 322 nci maddesi uyarınca ortadan kaldırılmasına, Devlet ormanından açma yapmak suçundan kurulan hüküm yönünden ise Özel Dairece bir karar verilmediğinden, bu hüküm yönünden dosyanın incelenmek üzere Özel Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, sair yönleri incelenmeyen TCY.sının 566 ncı maddesine aykırılık suçundan kurulan direnme hükmünün gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle BOZULMASINA, CYUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak bu konuda karar verilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkında TCY.nın 566. maddesinden açılan davanın TCY.nın 102/5 ve 104/2. maddeleri uyarınca ORTADAN KALDIRILMASINA, Devlet ormanından açma yapmak suçu ile ilgili inceleme yapılması için dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine sunulmak üzere, Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine tebliğnamedeki isteme uygun olarak 25.4.2000 günü oybirliğiyle karar verildi.