Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu yaralamaya neden olmak suçundan sanık Mehmet K...'nın TCY.nın 459/2-son, 2918 sayılı Yasanın 119. maddeleri uyarınca 3 ay hapis ve 322.500 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve sürücü belgesinin 2 ay süreyle geri alınmasına ilişkin Yalova Asliye Ceza Mahkemesince 4.11.1997 gün ve 81-1074 sayı ile verilen kararın sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 2.Ceza Dairesince 21.9.1998 gün ve 8803-10793 sayı ile;

"1- Bilirkişi raporuna istinatla sanık 3/8 oranında tali kusurlu kabul edilerek hüküm kurulmasına rağmen taksirin yoğunluğundan ve suçun işleniş  şeklinin aleyhe bulunduğundan bahisle temel hapis cezası asgari haddin çok üstünde takdir edilmesi suretiyle oluş ile gerekçe  arasında çelişkiye düşülmesi,

2- Yargılama gideri 12.465.000 lira olduğu halde fazla tayini" isabetsizliğinden hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme ise 1.12.1998 gün ve 1171-1209 sayı ile; "sanığın kazadan önce yol içinde ve kenarında insan  kalabalığını gördüğü halde hızını  azaltmamasından ortaya çıkan taksirin yoğunluğu ve suçun işleniş şeklinin göz önüne alındığı" gerekçesi  ile önceki hükümde direndiğini bildirmiş bozmadan önce 12.465.000 lira ve bozmadan sonra  750.000 lira olmak üzere toplam 13.215.000 lira yargılama giderinin  sanıktan tahsiline karar vermiştir.

Bu kararın da sanık tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istekli 22.1.2000 günlü tebliğnamesi ile 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

Sanığın, dikkatsizlik ve tedbirsizlik sonucu küçük mağdur Bilal'e, yönetimindeki araçla çarparak 45 gün iş ve gücünden kalacak şekilde yaralanmasına neden  olduğu ve 3/8 oranında ikinci derecede kusur  izafe edildiği olayda Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluşta ve suçun sübutunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Uyuşmazlık,

1-Sanık hakkında TCY.nın 459/2.maddesi uyarınca tayin olunan temel cezanın  alt sınırdan  ayrılıp artırılarak belirlenmesinde gösterilen gerekçenin yerinde olup olmadığı,

2-Yargılama giderinin doğru hesaplanıp hesaplanmadığına ilişkindir. 

Ancak, Yerel Mahkemece yargılama giderlerine ilişkin ikinci bozma nedeninin  gereğinin yerine getirildiği anlaşılmıştır. Bu itibarla direnmenin birinci bozma nedenine yönelik  olduğu gözetilerek yapılan incelemede;

Hakim iki sınır arasında temel cezayı belirlerken, TCY.nın 29/son maddesinde örnekseme  yöntemiyle öngörülen şekilde gerekçe gösterecektir. Bu suretle yasa koyucu, cezaların kişiselleştirilmesinin sağlanması bakımından hakimin, her olayın özelliğine ve failin kişiliğine göre gerekçesini göstererek iki sınır arasında temel cezayı belirlemesi olanağını sağlamıştır. TCY.nın 29. maddesinin son fıkrasında öngörüldüğü üzere, bu gerekçe, sanığın kişiliği, olayın  işleniş yer ve biçimi, nedeni ve işlenmesindeki özellikleri ile zarar ya da tehlikenin ağırlığı, kastın veya taksirin yoğunluğu ile ilgili dosyaya yansıyan bilgi ve belgelerin isabetle  değerlendirildiğini gösterir biçimde yasal ve yeterli olmalıdır.

Uyuşmazlık konusu somut olayda sanık, yönetimindeki  kamyonet ile yerleşim merkezi içersinde, yolda sağdan sola doğru karşıdan karşıya geçmeye çalışan 9 yaşındaki mağdura çarparak, bacağındaki kırık nedeniyle 45 gün, dalağının alınması nedeniyle hayati tehlike geçirip 25 gün iş ve gücünden kalacak derecede yaralanmasına neden olmuştur.Hükme de esas alınan Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin 27.7.1997 günlü raporuna göre, sanık insan kalabalığının  bulunduğu olay yerine yaklaşırken hızını kesmediği ve  toplu dikkat  haline geçmediği için yetersiz önlem almakla olayda 3/8 oranında fakat ikinci derecede kusurlu, mağdur ise yaşının küçüklüğü nedeniyle kuralları bilmemekle birlikte araçlara ilk geçiş önceliğini  tanımadığından birinci derecede ve 5/8 oranında kusurludur. Ayrıca olay sonrasında düzenlenen  tutanaklara göre sanık, mağduru derhal hastaneye götürerek tedavisinin  yapılmasını sağlamış olup, adli sicil kayıt örneği ile de kayden sabıkasız olduğu anlaşılmaktadır. Bir başka  deyişle kişiliğine ilişkin olarak dosyaya yansıyan olumsuz bir bilgi ve  belge bulunmamaktadır.

TCY.nın 459/2. maddesinde sanığın sabit olan eylemi için " 3 aydan 20 aya kadar hapis ve 100 liradan 500 liraya  kadar ağır para cezası" öngörülmüştür. O halde yukarıda açıklanan oluş gözetildiğinde, ikinci derecede  kusurlu olduğu saptanan ve kişiliğine ilişkin olumsuz bir bilgi ve belge  bulunmayan sanık hakkında yasa maddesinde öngörülen alt sınırın çok üzerinde ceza tayini cezanın kişiselleştirilmesi ilkesine aykırı olup gösterilen gerekçeler itibariyle  dosya kapsamı ile çelişkiye düşüldüğü de anlaşılmaktadır. Bu nedenle isabetsiz olan direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, dosyanın yerine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 22.2.2000 günü tebliğnamedeki isteme uygun olarak oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972