Adam öldürmek suçundan sanık Erdal Ç...'in TCY.nın 448, 51/1, 59. maddeleri uyarınca 15 yıl ağır hapis  ve fer'i ceza ile cezalandırılmasına ilişkin Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesince 17.9.1997 gün ve 90/132 sayı ile verilen hükmün kendiliğinden temyize tâbi olması ve sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 10.2.1998 gün ve 4237/107 sayı ile;

"Sanığın, adam öldürme eylemini sebat, ısrar ve soğukkanlılıkla işlediğinin savunmasından anlaşıldığı, bu durumda suçun ağır tahrik altında taammüden işlendiğini kabul ile TCY.nın 450/4, 51/2, 59. maddelerinin uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı biçimde hüküm kurulması" isabetsizliğinden, cezanın tür ve miktarı gözönünde tutularak CYUY.nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak nazara alınmak koşuluyla hükmün bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme ise 4.5.1998 gün ve 60/67 sayı ile olayda tasarlamanın koşullarının gerçekleşmediği ve hafif tahrik hükmünün uygulanması gerektiğinden bahisle önceki hükümde direnmiştir.

Hükmün kendiliğinden temyize tâbi olması nedeniyle dosyayı inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 6.10.1998 gün ve 222/291 sayı ile;

"... maktülün annesi Şerife Ç... tarafından verilen 26.5.1997 günlü dilekçenin Yerel Mahkemece davaya katılma hükümleri yönünden değerlendirilmediği ve yokluğunda verilen hükmün bu şahsa tebliğ edilmediği anlaşılmaktadır. Bu nedenle gıyabında verilen hükmün dilekçe sahibi Şerife Ç...'a tebliği ile tebligat evrakının ve hükmün temyiz edilmesi halinde temyiz dilekçesinin de eklenerek, hükmün temyiz edilmese dahi kendiliğinden temyize tâbi olması nedeniyle inceleme yapılabilmesi için geri gönderilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesine" karar verilmiş olup, bu karar uyarınca direnme kararı kendisine tebliğ edilen Şerife Ç... tarafından temyiz dilekçesi verilmesi üzerine, dosyayı yeniden inceleyen Yargıtay Ceza Genel Kurulunca 9.2.1999 gün ve 8/12 sayı ile;

"... Şerife Ç...'ın dilekçesi, katılma isteğini içerdiğinden öncelikle bu istem hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeden hüküm kurulması CYUY.nın 366/2. maddesine aykırı olduğundan, işin esasına ilişkin inceleme yapılması olanaksızdır.

Öte yandan, talimat yoluyla dinlenilen ve beyanları hükme dayanak alınan tanıklar Necmettin Akyüz ve Asım Aktürk'e, talimat mahkemesi olan Sarız Asliye Ceza Mahkemesince tanıklıktan önce yemin ihtaratı yapılması ile yetinildiği anlaşılmaktadır. Bu tanıklara yemin verilmeyip yemin ihtaratı ile yetinilmesi CYUY.nın 56. maddesine aykırıdır."gerekçeleriyle hükmün diğer yönleri incelenmeksizin bozulmasına karar verilmiştir.

Yerel Mahkeme ise 27.9.1999 gün ve 48/142 sayı ile bozmaya uyup gereğini yerine getirdikten sonra ilk hükümde direndiğini belirterek önceki gerekçelerini tekrarlamak suretiyle hüküm kurmuştur.

Bu kararın da kendiliğinden temyize tâbi olması üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istekli tebliğnamesi ile 1. Ceza Dairesine ve Özel Dairece 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

Yerel Mahkemenin 4.5.1998 gün ve 60/67 sayılı direnme kararı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunca yargılama hukuku hükümlerine aykırılık nedeniyle bozulmuş ve Yerel Mahkeme, bu bozma kararının gereğini yerine getirmek suretiyle yeniden karar vermiştir.

Ceza Genel Kurulunun uyum ve süreklilik gösteren kararlarında da belirtildiği gibi, bozma kararı ile Yerel Mahkemenin direnme hükmü tümüyle ortadan kalkmıştır. Yerel Mahkeme artık yeni ve değişik bir karar vermekte serbesttir. Bozmaya uyularak verilen kararlar da yeni bir hüküm olup, direnme kararı niteliğinde değildir. Bu nedenle öncelikle Özel Dairece incelenmesi gerekmektedir. Özel Dairece incelenmeyen bir hükmün, doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi Usul Yasasına aykırıdır.

Özel Daire görüşü belli olduğundan bahisle tekrar dairece inceleme yapılmasının davayı uzatacağı gibi bir görüş de ileri sürülemez. Çünkü, Özel Daire görüşünde değişiklik olabileceği gibi, davaların uzamasını önlemek amacı ile de olsa buyurucu usul kurallarının uygulanmasından vazgeçilemez.

Öte yandan, Ceza Genel Kurulunun bozma kararına uyulduktan sonra, verilen kararın yeniden ve doğrudan Ceza Genel Kurulunca incelenmesi bu kurulun kararlarına direnilemeyeceğine ilişkin CYUY.nın 326. maddesine aykırıdır. Zira, doğrudan doğruya Ceza Genel Kurulunca inceleme yapılması, Yerel Mahkeme kararına direnme niteliği verecek ve Ceza Genel Kurulu kararına karşı direnilmiş olacaktır. Bu belirlemeye göre hukuken yeni olan son hükmün, temyiz incelemesi yapılması için Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı olmayıp, hukuken yeni bir karar olduğundan dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 25.4.2000 günü oybirliği ile karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972