 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no: 1999/6-139
Karar no: 1999/149
T: 01.06.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Hırsızlık suçuna eksik teşebbüsten sanık Timur U...'un TCY.nın 491/2,61 ve 522. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve erteli cezasının aynen infazına ilişkin Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 2.7.1997 gün ve 564/925 sayılı hükmün O Yer C.Savcısı ve sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 23.10.1997 gün ve 9442/9846 Sayı ile;
"Sanığın hazırlık soruşturması sırasında ifadesi ve yer gösterme tutanağı 01 ES 122 sayılı otodan ruhsatname çalma suçuna ilişkin olduğu halde davanın,anılan plaka sayılı otoyu çalmaya teşebbüsten açılarak duruşmada savunmasının aynı suçla ilgili olarak alındığının ve hükmün dahi bu eylemle ilgili kurulduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında diğer dava dosyaları getirilip incelenerek, sonucuna göre birleştirilmesi ve iddianamenin düzelttirilmesi suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme ise 2.4.1998 gün ve 1425/312 sayı ile; "İncelenen Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 1997/574 esas sayılı dosyası ve tüm dosya kapsamı ile; sanığın subut bulan eyleminin iddianameyle dava açıldığı şekilde oto hırsızlığına eksik teşebbüs aşamasında kaldığı, kastının otoya ait ruhsatı çalmak olmadığı" gerekçesiyle direnmiştir.
Bu hükmünde Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından istenildiğinden dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "Onama" istemli 5.5.1999 gün ve 60601 Sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü;
CEZA GENEL KURULU KARARI
Esasın görüşülmesine geçilmeden önce sanığın, gıyabında verilmiş olan direnme hükmüne ilişkin temyizinin süresinde olup olmadığı Yargıtay İç Yönetmeliğinin 27/1. maddesi uyarınca "önsorun" olarak ele alınıp öncelikle bu hususun incelenmesine karar verilmiştir.
CMUY.nın 310. maddesine göre temyiz istemi, hükmün tebliğ veya tefhiminden itibaren bir hafta içinde hükmü temyiz edilen mahkemeye bir dilekçe vermek veya zabıt katibine beyanda bulunmak suretiyle yapılır.
7201 Sayılı Tebligat Yasasının 21 ve Tüzüğün 30. maddelerinde, "28. maddenin son fıkrasında ve 29. maddede zikredilen ahvalde tebliğ memuru, tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti veya meclis azasından birine ve yahut zabıta amir veya memuruna imza mukabilinde teslim eder.
İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih tebliğ tarihi sayılır hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosyada gıyabi hüküm, sanığın geçici olarak adresinden ayrılmış bulunması nedeniyle, tebligat parçasının köy ihtiyar heyeti üyesi Nuri Ç...'na teslim edildiği, 2 nolu örneğin muhatabın kapısına yapıştırıldığı ve durumun en yakın komşusu Zafer Korkmaz'a duyurulduğu belirtilmek suretiyle 27.4.1998 tarihinde, Tebligat Yasasının 21 nci maddesi hükmüne uygun şekilde tebliğ edildiği; tebligatın yapıldığı adresin sanığın kimlik saptanmasında belirttiği adres olduğu, gerek bozmadan önce gerekse bozmadan sonra Mahkemece sanığa çıkarılmış olan tüm tebligatların bu adreste sanığa tebliğ edildiği ve sanık tarafından yerine getirildiği saptanmıştır. Sanık CMUY.nın 310 uncu maddesinde belirtilen bir haftalık süreden sonra 18.5.1998 günlü dilekçe ile hükmü veren mahkemeye başvurarak, hiç bir belge ibraz etmeksizin 1.4.1998 tarihinden itibaren Ankara'da çalıştığını bildirip gıyabi hükmün kendisine tebliğini istemiş, 18.5.1998 günü mahkeme kaleminden yapılan ikinci tebligata dayanarak aynı gün hükmü temyiz etmiştir.
Somut olayda yapılan ilk tebligatın yukarıda belirtilen yasal düzenlemelere uygun olduğu, hükmün 27.4.1998 tarihinde sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, 18.5.1998 tarihli temyiz dilekçesinin yasal süresinden sonra verildiği saptanmakla; CYUY.nın 317 nci maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmelidir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle, temyiz dilekçesi CYUY.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık süre içinde verilmediğinden, sanığın temyiz isteminin CYUY.nın 317 nci maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, isteme aykırı olarak 1.6.1999 günü oybirliğiyle karar verildi.