 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no: 1999/4-31
Karar no: 19299/45
T: 16.03.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Sanık Mehmet Y...'nın, silahla etkili eylem suçundan TCK.nun 456/2,457/1, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca 1 sene 8 ay hapis, ruhsatsız silah taşımak suçundan 6136 sayılı Yasanın 13/1 ve 59.maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 350.000 lira ağır para cezası ile cezalandırlmasına, aynı nev'iden hürriyeti bağlayıcı cezalarının TCK.nun 71. maddesi uyarınca toplanmasına,emanette kayıtlı tabanca, şarjör ve 3 adet boş kovanın TCK.nun 36. maddesi uyarınca zoralımına ilişkin Üsküdar 2.Asliye Ceza Mahkemesince 11/04/1997 gün ve 569/245 sayı ile verilen karar sanığın temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 29/06/1998 gün ve 5190/5750 sayı ile;
"Belgesiz silah taşıma suçundan verilen kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı ceza yönünden sanık müdafiinin 10/04/1997 tarihli dilekçesindeki para cezasına çevirme isteğiyle ilgili karar verilmemesi" isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel Mahkeme ise, 28/10/1998 gün ve 954/948 sayı ile;
"Önceki kararda, sanığın kişiliği nazara alınarak hakkında 647 sayılı Yasanın 4. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına gerekçeli olarak karar verilmiştir." biçimindeki gerekçe ile önceki hükümlerde direnmiştir.
Bu kararın da, sanık vekili tarafından süresinde temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "Onama" istemli 16/02/1999 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
CEZA GENEL KURULU KARARI
İncelenen dosyaya göre,
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık; sanığa belgesiz silah taşıma suçundan verilen kısa süreli özgürlüğü bağlayıcı ceza yönünden, sanık müdafiinin 10/04/1997 tarihli dilekçesindeki para cezasına çevirme isteğiyle ilgili olarak mahkemece bir karar verilip verilmediği hususundadır.
Uyuşmazlığın çözümü için Yerel Mahkemenin 11/04/1997 gün ve 569/245 sayılı kararının hükmün fıkrası ile, tefhimle hükmün esasını oluşturan ve duruşma tutanağına geçirilen kısa karara bakıldığında; 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen özgürlüğü bağlayıcı cezanın paraya çevrilmesine yönelik olarak sanık vekilince ileri sürülen isteğin, mahkemece "sanığın kişiliği nazara alınarak hakkında 647 sayılı Kanunun 4. maddesinin tatbikine yer olmadığına" biçimindeki gerekçe ile reddedildiği görülmektedir.
Bu itibarla, Yerel Mahkemenin uyuşmazlık konusuna ilişkin direnmesi yerinde olduğundan, bozma ve direnme nedenleriyle bağlı olmaksızın hükümleri tüm yönleriyle inceleme konumunda bulunan Genel Kurulumuzca her iki suçtan kurulan hükümde de bir isabetsizlik görülmediğinden, Yerel Mahkeme direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle usul ve yasaya uygun görülen Yerel Mahkeme direnme hükmünün sonuçta istem gibi ONANMASINA, 16/03/1999 gününde oybirliği ile karar verildi.