Ormanı işgal ve faydalanma suçundan sanıklar Muharrem Ö..., Abdi K... ve Şaban H...'ın beraetlerine ilişkin Kargı Sulh Ceza Mahkemesince verilen 16.10.1997 gün ve 30/61 sayılı hükmün katılan tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesi 28.9.1998 gün ve 7185/8527 sayı ile;

"Davanın dayanağını oluşturan suç tutanağında 51 nolu bölme içinde kalan Örencik Yaylasına bina yaparak işgal ve faydalanmada bulunduğu belirtilmesine, keşif sonucu Nadir Aydoğdu tarafından düzenlenen raporda taşınmazın amenajman planının 51 nolu bölmesinde O.T. rumuzuyla gösterilen ağaçsız orman toprağı olarak yer aldığı 1959 baskılı 1/25.000 ölçekli memleket haritasında ise "Açıklık Alan" gözüktüğü bu yerin aynı zamanda hem memleket haritasında hem de amenajman planında Örencik yaylası olarak isimlendirildiğini, burasının çok eskiden beri Örencik köylüleri tarafından yayla olarak kullanıldığını, amenajman planında ise memleket paftasıyla aynı görünümde olan yayla (ağaçsız orman toprağı) olarak belirtildiğini, ağaçsız orman toprağının ise üzerindeki ağaçların herhangibir şekilde alınması halinde ağaçsız olan ve yeniden orman ağacı oluşturabilecek saha olduğu bildirildikten sonra, yerin fizyolojik özellikleri bakımından da orman sayılmadığının belirtilmesi ve memleket paftasında orman sayılmayan yer olmasına karşın amenajman haritasında bu yerin orman toprağı olarak gösterilmesi nedeniyle meydana gelen çelişkili durum nazara alınarak mahallinde imzacı tanıklardan en az birisi bulundurulup, harita ve orman tekniğinden anlayan üç kişilik bilirkişi heyetiyle birlikte, amenajman planı, memleket haritası ve ilk keşifte uygulanmayan hava fotoğrafları birlikte uygulanıp burasının orman olup olmadığı ve halen üzerinde de orman bitki örtüsü bulunmasa bile temeldeki asıl niteliği itibariyle orman sayılan yerlerden olup olmadığının araştırılması orman sayılan yerlerden olduğunun anlaşılması halinde sanığın eyleminin Orman Yasasının 93.  maddesi çerçevesinde değerlendirilmesi, orman sayılmayan köy hükmü şahsiyetine ait köylünün müşterek istifadesine terkedilen yayla niteliğinde olduğunun belirlenmesi halinde, TCK.nun 513. maddesiyle cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi." isabetsizliğinden bozmuş,

Yerel Mahkeme 23.12.1998 gün 169/160 sayı ile;

"Dava konusu yer 1 no.lu bölmede olup tarladır. Bozmada 51 no.lu bölmede bina yapıldığından söz edilmişse de ilamlar karıştırılmıştır. Bu taşınmazın kuzeyinde kalan ve aynı nitelikte olan Ahmet Örencik'le ilgili beraet kararı onanmıştır. Suç konusu yer orman olmadığı gibi mera niteliğinde de değildir." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi C.Savcısı ve katılan tarafından süresinde istenildiğinden dosya; Yargıtay C.Başsavcılığının "bozma" istemli 2.4.1999 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

Sanıkların Orman Yasasının 93/1-4. maddeleri uyarınca cezalandırılmaları için açılan ve beraetlerine karar verilen olayda; Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, soruşturmanın genişletilmesine yer olup olmadığına ilişkindir.

İhbar üzerine olay yerinde yapılan incelemede, sanıkların orman boşluğunu  telle çevirip işledikleri saptanıp suç tutanağı düzenlenmiş, sanıklar ise suçu inkarla arazinin dedelerinden miras kaldığını, orman olmadığını savunmuşlardır.

Mahallinde yapılan keşifde tek bir mahalli bilirkişi dinlenmiş, bu yerin Kayhan Yaylası olarak bilinen Karaboya halkının yaylacılık yaptığı dönemde barındıkları tesislerin doğusunda kaldığını, sanıkların dedeleri Akbaş oğlu Şaban'dan intikal ettiğini ve tarım yapıldığını, vergi kaydının bu yerle birlikte kuzeydeki Ahmet Örencik'e ait taşınmazı da kapsadığını bildirmiştir. Teknik bilirkişiler Kadostro Fen Memuru ile Belediye Fen Memuru, dava konusu yerin 10.420 m2 ve suç tutanağındaki yer ile krokisini çizdikleri yerin aynı yer olduğunu belirtmişlerdir.

Bilirkişi orman yüksek mühendisi ise, taşınmazın dört yönünün açık alan olduğunu, 1987 yılında çekilen hava fotoğraflarının değerlendirilmesi sonucu elde edilen taslak meşcere haritasını değerlendiren amenajman heyetinin planına göre bir no.lu bölmenin ağaçsız orman toprağı bölmesi içinde kaldığını, memleket paftasında da açıklık alan olarak gösterildiğini, işlenmemiş olan toprağın %6 meyilli olup toprak muhafaza karakteri taşımadığını, ormanı karakterize eden bir bulguya rastlanmadığını, çevrede orman olduğuna dair bir kayıt olmadığından orman tanımına girmediğini, orman sayılmayan yerlerden olup özel mülkiyete konu teşkil edebileceğini bildirmiştir.

Ziraat Mühendisi olan bilirkişi ise raporunda, zeminde tek ve çok yıllık otsu ve odunsu formların olduğunu, toprak işlemesi yapılmış ise de zemindeki bitki deseninin fenolojik yapısını koruduğunu, önceki yıllarda tarımsal faaliyette bulunulmadığını, ormanı karakterize eden bir bulgu olmadığı gibi mera özelliğine de sahip olmadığını, Kayhan yaylası yaylak boşluğunun devamı niteliğinde olup, özel mülkiyete konu olamayacağını belirtmiştir.

Özel Daire bozma kararında "51 no.lu bölme içinde kalan Örencik Yaylasına bina yaparak işgal ve faydalanmada bulunduğu" denilmişse de, taşınmaz 1 no.lu bölmede olup bina da yapılmamıştır. Bozma kararında, bölme numarası ve taşınmaz vasfının diğer dosyalarla karıştırılarak yanlış yazıldığı saptanmışsa da bu husus sonuca etkili görülmemiştir.

Ancak somut olayda Yerel Mahkemece yapılan keşif hüküm vermeye elverişli değildir. Zira bilgilerine başvurulmuş olan bilirkişi mütalaaları arasında çelişkiler bulunduğu gibi mahalli bilirkişi bildirimi de yetersizdir. Bu nedenle olay mahallinde suç tutanağını düzenleyenlerden en az birisi ile harita ve orman tekniğinden anlayan üç kişilik bilirkişi kurulu ve yine yörenin özelliklerini bilebilecek mahalli bilirkişiler hazır bulundurulması suretiyle 1987 yılında çekilmiş olan hava fotoğrafları, amenajman planı, memleket haritası getirtilip birlikte mahallinde keşif yapılarak taşınmazın ormandan açılmış bir saha olup olmadığı araştırılmalı, memleket paftasında açıklık alan gösterilmesine rağmen amenajman planında ağaçsız orman toprağı olarak gösterilmesi nedeniyle aradaki çelişki giderilmelidir. Üzerinde orman bitki örtüsü bulunmasa bile temeldeki asıl niteliği saptanmalıdır. TCY.nın 513/2. maddesinde sayılan, köy tüzel kişiliğine ait veya öteden beri köylünün müşterek yararlanmasına terkedilmiş bulunan mera, harman yeri, yol ve sulak gibi taşınmazlardan olup olmadığı araştırılmalıdır. Maddede taşınmazlar örnek olarak sayıldığından taşınmazın mera, harman yeri veya bunlara benzer biçimde köylü tarafından öteden beri ortaklaşa kullanılıp kullanılmadığı belirlenmeli, suça konu taşınmazın Kayhan Yaylasının devamı niteliğinde olup olmadığı ve özel mülkiyete konu olup olamayacağı incelenmeli, bu husustaki bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmelidir. Bu nedenle Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

Çoğunluk görüşüne katılmayan Kurul Başkanı ve Üyeler; "Suç tutanağı düzenlenirken köy muhtarı hazır bulunmuş ve bu yerin köye veya öteden beri köylüye ait olduğunu ileri sürmemiştir. Mahallinde yapılan keşifte, vergi kaydının suç konusu taşınmazı kapsadığı, herhangi bir ormana bitişik veya yakın olmadığı, toprak yapısı itibariyle orman toprağı olmadığından orman sayılan yerlerden sayılamayacağı saptanmıştır.Toprak yapısı itibariyle de mera olarak kullanılmadığı ve bu amaçla kullanmaya da müsait olmadığı, sanıklara dedelerinden redeki aşınmazların da aynı nitelikte olduğu ve kuzey sınırında bulunan Ahmet

Örencik'in beraetine ilişkin hükmün Özel Dairece onandığı nazara alındığında Yerel Mahkeme direnme hükmü onanmalıdır." gerekçesiyle karşı oy kullanmışlardır.

SONUÇ  : Açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA, 4.5.1999 günü yapılan ilk müzakerede yasal çoğunluk sağlanamadığından 18.5.1999 günü ikinci müzakerede tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972