 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no: 1999/2-57
Karar no: 1999/65
T: 13.04.1999
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Önlemsizlik ve özensizlik sonucu ölüme neden olmak suçundan sanık Cahide P...'nın, TCY.nın 455/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis 220.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, 647 Sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin Bergama Asliye Ceza Mahkemesince verilen 17.9.1996 gün 61/425 Sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesi 12.11.1997 gün 12785/14982 Sayı ile;
"Meydana gelen trafik kazasında olaya karışan otomobili beraet eden diğer sanık Ali A...'ın kullandığı, sanık Ali'nin değişmeyen tutarlı beyanları ve olay anında otomobilde bulunan tanıklar Ramazan V... ve Hüseyin Ş...'ün yeminli şahadetlerinden sanık Cahide P...'nın otomobili kullanmadığı, önde sağda oturduğu açıklıkla görülmesine rağmen sanığın aracında olan ve görgüleri belirgin bulunan bu tanıkların beyanlarına itibar edilmeme nedeni yasal ve yeterli şekilde açıklanmadan sanığın yazılı gerekçe ile mahkûmiyetine karar verilmesi" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel mahkeme 17.3.1998 gün 716/53 Sayı ile,
"Sanık Ali A... baştan itibaren otomobili kullandığını savunmuştur.
Tanıklar Ramazan ve Hüseyin de bu doğrultuda ifade vermiştir. Maktül de ölmeden önce otomobili, bir bayanın kullandığını söylemiştir. Kazadan kısa bir süre önce,otomobili benzinlikte görenler, sanık Cahide P...'nın kullandığını belirtmişlerdir. Tanıklar yüzleştirilmiş, eski beyanlarında ısrar etmişlerdir. Tanıklar Ramazan V... ve Hüseyin Ş... sonradan dinlenmiş olup beyanlarına itibar edilmemiştir." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının "onama" istemli 4.3.1999 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Ceza Genel Kurulunun süregelen ve kararlılık gösteren içtihatlarında belirtildiği üzere, bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozmada belirtilen hususları tartışmak, yeni kanıtlara dayanmak, ilk kararda olmadığı halde yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak, direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır. Yeni bir karar olması nedeniyle de temyizi halinde öncelikle Özel Dairece incelenmesi gerekmektedir.
İncelenen dosyada, önlemsizlik ve özensizlik sonucu ölüme neden olmak suçundan sanığın cezalandırılmasına ilişkin yerel mahkeme kararı, "olay anında otomobilin sanık tarafından kullanılmadığına ilişkin tanık beyanlarına itibar edilmeme nedeni yasal ve yeterli şekilde açıklanmadan mahkûmiyet hükmü kurulması" isabetsizliğinden bozulmuştur. Yerel Mahkemece, bozma doğrultusunda tanıklar Ramazan V... ve Hüseyin Ş...'ün beyanları tartışılıp değerlendirilmiş, bu beyanlara itibar edilmemesinin nedenleri açıklanarak önceki hükümde direnilmiştir.
Bozulan ilk kararda yer almayan bu yeni ve değişik gerekçe Özel Dairece incelenmemiştir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi olanaksızdır. Bu nedenle mahkemenin son uygulaması bozmaya eylemli uyma niteliğinde olduğundan temyiz incelemesinin Özel Dairece yapılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin son kararı "bozmaya eylemli uyma" olduğundan, temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 13.4.1999 günü oybirliği ile karar verilmiştir.