DAVA VE KARAR : Bir kişiyi tasarlayarak öldürmek ve beş kişiyi tasarlayarak öldürmeye kalkışmak suçlarından sanık İsa Armağan hakkındaki davanın CMUY.nın 253/3. maddesi uyarınca REDDİNE ilişkin Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesince 10.12.1998 gün ve 94/262 sayı ile verilen karar, C. Savcısının temyizi üzerine Dosyayı inceleyen,

1. Ceza Dairesince 24.5.1999 gün ve 1040/1916 sayı ile; tebliğnameye aykırı olarak onanmıştır.

Yargıtay C. Başsavcılığı ise 25.6.1999 gün ve 8072 sayı ile;Sanık İsa Armağan'ın 1978 yılı itibariyle örgütsel suç niteliğinde olup, işlediği gasp, adam öldürme ve adam öldürmeye teşebbüs suçlarının, TCK.'nun 149/2. maddesi kapsamında unsur suçlardan olduğunda kuşku yoktur.

Bu nedenle; Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 No.'lu Askeri Mahkemesince bu yolda değerlendirme yapılmış ve sanığın TCK.'nun 149/2. maddesi uyarınca 18.10.1979 tarihinde ölüm cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar, 6.10.1980 tarihinde onanarak kesinleşmiştir.

Anılan Askeri Mahkemenin kararından da açıkca anlaşıldığı üzere; TCK.'nun 149. maddesi kapsamında görülen unsur suçların sübutu gereklidir.

Sanığa atılı Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi'nin kararına dayanak yapılan kamu davasına konu adam öldürme ve adam öldürmeye teşebbüs suçlarınında; bu kapsamda değerlendirilmesi, bu suçların sübutu şartına bağlıdır.

Bu ise, davanın esasına girmeyi gerekli kılacaktır.

Bu aşamada deliller araştırılıp, incelendikten sonra, sübutun kabulü halinde; TCK.'nun 149. maddesi gözetilmeli ve Askeri Mahkemede, sanıkla irtibatlı görülen ve sonuçlandırılan dava nedeniyle, teknik anlamda aynı konuda açılan dava ve verilen hüküm olmadığından, ancak; kıyas yoluyla sanık lehine en yakın olan davanın reddi kararı verilmelidir.

Davanın esası ile ilgili yapılacak araştırma sonucu, sübut kabul edilmeyecek ise; sanık lehine olan beraat kararı öncelikle verilmelidir.

Esasen, Dosya da sanığın mahkumiyetine ilişen kesin ve her türlü kuşkudan arınmış deliller de olmadığından, doğru ve Dosyaya uygun hukuki çözüm, beraat kararı vermek olacaktır gerekçesiyle itiraz ederek, Özel Daire onama kararının kaldırılması, Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesini istemiştir.

Dosya Yargıtay 1. Başkanlığına gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

YARGITAY CEZA GENEL KURULU KARARI:

Özel Daire ile Yargıtay C. Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık; sanık hakkında beraat kararı mı yoksa CMUY.nın 253 ncü maddesi uyarınca davanın reddi kararı mı verilmesi gerektiği noktasındadır.

Sanık İsa Armağan hakkında 28.12.1977 tarihinde iki aracın taranarak karışık görüşlü bir kişinin öldürülmesi ve 4 kişinin de öldürülmeye kalkışılması eylemleri nedeniyle TCY.nın 450/4, 450/4, 62, ( dört kez ) nci maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle 24.8.1978 tarih ve 14311 sayılı talepname ile kamu davası açılmış; Ankara 1. Sorgu Hakimliğinin 24.1.1979 gün ve 288/30 sayılı kararı ile Dosya Ankara Sıkıyönetim Askeri Savcılığına, bu ilden sıkıyönetimin kalkması üzerine İstanbul, buradan da aynı gerekçelerle Diyarbakır Sıkıyönetim Savcılığına gönderilmiş, bu Savcılık tarafından da görevsizlik kararı verilmesi üzerine Ankara C. Savcılığınca 6.5.1986 gün ve 17530/4680 sayı ile inceleme konusu kamu davası açılmıştır.

Tutuklu iken firar eden sanık uzun süre aranmış, Almanya'da olduğunun saptanması üzerine iadesi istenilmiş, idam cezasının infaz edilmemesi ve 3713 sayılı Yasadan yararlandırılması koşuluyla Türkiye'ye iade edilmiştir.

Sanığın 24.7.1978, 26.7.1978, 29.7.1978, 31.7.1978 ve 10.7.1978 tarihinde gerçekleştirdiği eylemler nedeniyle Ankara 1 No'lu Sıkıyönetim Mahkemesine açılan 4 dava aralarındaki irtibat nedeniyle aynı Mahkemenin 1979/540 esas sayılı Dosyası ile birleştirilmiş, sanık hakkında Türkiye Ahalisini birbiri aleyhine katletmeye teşvik, silahlı çete kurmak ve bu çeteye girmek, silahlı gasp, memura silahlı mukavemet, 5 kişinin öldürülmesi, 12 kişinin öldürülmeye kalkışılması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından açılan davalardaki tüm eylemler, TCY.nın 149/2. Maddesi kapsamında değerlendirilerek idam cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş bu karar Askeri Yargıtay 2. Dairesince 16.7.1980 gün ve 146/238 sayı ile onanarak kesinleşmiştir.

28.12.1977 tarihli eylemler Ankara 1 No'lu Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin 1979/540 - 540 sayılı Dosyasında yer almamakta ise de sanığın, birleştirilen Dosyalardaki kanıtlardan 6 arkadaşı ile birlikte ( TUŞKO ) Türkiye Şeriatçı Komando Ordusu isimli örgütü oluşturduğu, örgütün amacının Türkiye'de şeriatçı bir düzen kurmak ve Türkiye'yi Kominist saldırılardan korumak olduğu, kurucu lider olan sanığın depo vazifesi gördüğü kendi düşüncesinden olmayan kişilere karşı eylemde bulundukları, gasp, adam öldürme, adam öldürmeye kalkışma, memura silahlı mukavemet eylemlerini gerçekleştirdikleri, tüm bu eylemlerin TCY.nın 149. maddesinde düzenlenen Türk ahalisini birbiri aleyhine katletmeye teşvik, silahlı çete kurma ve bu çeteye iştirak suçunu oluşturduğu; 28.12.1977 tarihli eylemin de suç ve önceden açılmış olan davaların tarihleride nazara alındığında örgütsel eylem niteliğinde ve TCY.nın 149/2. maddesi kapsamındaki unsur suçlardan bulunduğu; Yerel Mahkemece de bu şekilde kabul edilip davanın reddine karar verildiği ve bu hükmün Özel Dairece onandığı anlaşılmıştır.

Bu itibarla Yerel Mahkeme kabulünde ve Özel Daire onama kararında bir isabetsizlik bulunmadığından itirazın reddine karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının ( REDDİNE ), Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığına tevdiine oybirliği ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972