Davalı sanık Anadolu Finans Kurumu hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suçundan açılan davanın İİY.nın 349. maddesi uyarınca düşürülmesine, 21.000 USD'nin ve %40 icra inkar tazminatının davalı tarafından icra dosyasına yatırılmasına,harç ve vekalet ücreti tayinine ilişkin İstanbul 8.İcra Ceza Hakimliğince verilen 15.11.1996 gün 3268/3082 sayılı hükmün, davalı vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8.Ceza Dairesi 07.07.1997 gün 10450/11161 sayı ile;

"Haciz ihbarnamesine verilen cevabın gerçeğe aykırı bulunduğu iddiasına dayalı olarak talep edilen tazminatın,mahkûmiyet kararının sonucu bulunduğu gözetilmeden ceza davasının düşürülmesine karar verildiği halde sanıkların temsilcisi bulunduğu 3. kişi finans kurumu aleyhine tazminat ve ayrıca icra inkar tazminatına hükmolunması" isabetsizliğinden bozmuş,

Yerel Mahkeme 21.11.1997 gün 2541/3079 sayı ile,

"İİY.nın 89/4. maddesi uyarınca 3. şahsın cezalandırılması ile birlikte tazminata karar verilmesi de istenebilir. Cezalandırma talebi olmaksızın da doğrudan tazminat istenmesi mümkündür. Ceza ve hukuk davasının birlikte açılmasını zorunlu kılan bir hüküm yoktur. Bu nedenle ceza davasının düşmesi, tazminat davasının görülmesine engel değildir." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresinde

istenildiğinden dosya; Yargıtay C.Başsavcılığının "onama" istemli 17.02.1998 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

Dosya içeriğine göre;

Şikayetçi tarafından borçlu Mustafa Güçlü aleyhine icra takibine geçilmiş, takibin kesinleşmesi üzerine borçlunun davalı (sanık) kurumdaki alacakları için İİY.nın 89/1. maddesi uyarınca haciz ihbarnamesi gönderilmiştir. Davalı kurum borçlu Mustafa'nın alacaklısı olduğu bonoların kurumda olmadığını bildirmiştir. Davacı, borçlunun hesabında para ve senet olduğunu, davalı-sanığın gerçeğe aykırı beyanda bulunduğunu, bu nedenle cezalandırılmasına ve dosyadaki alacakla,%40 inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini talep etmiş, 10.11.1995 günlü oturuma gelmediğinden ceza davası düşürülmüş, yapılan yargılama sonunda, 21.000 USD'nin davalı tarafından icra müdürlüğüne ödenmesine, %40 oranında icra inkâr tazminatının tahsiline, harç ve vekalet ücreti tayinine karar verilmiştir.

Davalı vekilinin temyizi üzerine dosya 4.Hukuk Dairesine ve bu dairece

de 12.Hukuk Dairesine gönderilmiştir. Adı geçen dairece "davanın İİY.nın 338.maddesine göre cezalandırma ve tazminata ilişkin bulunması nedeniyle görevsizlik kararı" verilerek dosya 8.Ceza Dairesine gönderilmiş ve "ceza davasının düşürülmesine karar verildiği halde tazminata hükmedilmesi" isabetsizliğinden hüküm bozulmuş, mahkemece önceki hükümde direnilmiştir.

İİY.nın 89/4. maddesinde "3. şahıs, haciz ihbarnamesine müddeti içinde itiraz ederse, alacaklı üçüncü şahsın verdiği cevabın aksini tetkik merciinde ispat ederek üçüncü şahsın 338. maddenin 1. fıkrası hükmüne göre cezalandırılmasını ve ayrıca tazminata mahkûm edilmesini isteyebilir. Tetkik Mercii tazminat hakkındaki davayı genel hükümlere göre halleder." hükmü yer almaktadır.

Yasanın 338/1. maddesi uyarınca da, "istenen beyanı gerçeğe aykırı biçimde yapan kimse, alacaklının şikayeti üzerine tetkik mercii tarafından bir aydan bir seneye kadar hafif hapis cezasıyla" cezalandırılacaktır.

Öte yandan İcra İflas Yasasının "Yargıtay kararları" başlıklı 366. maddesinin birinci fıkrası "Tetkikat, temyiz edilen karara hasredilir ve onbeş gün içinde karara bağlanır.", üçüncü fıkrası "Yargıtay İcra ve İflas Dairesinin hukuk ve ceza kararlarına karşı genel hükümlere göre ısrar olunabilir. Cezaya ait kararlar hakkında CMUK.nun 322. maddesi uygulanır.", beşinci fıkrası ise "Yargıtay İcra ve İflas Dairesinin ceza hükümlerine müteallik kararları aleyhine Yargıtay C.Başsavcılığınca itiraz olunabilir." hükümlerini taşımaktadır.

İncelenen dosyada, davalı ve sanık hakkında gerçeğe aykırı beyanda bulunmak suçundan İİY.nın 338. maddesi uyarınca cezalandırılması için açılan ceza davası, şikayetçinin duruşmaya gelmemesi nedeniyle düşürülmüş, aynı Yasanın 89. maddesinin 4. fıkrası uyarınca tazminata ve inkar tazminatına hükmedilmiştir. Karar, tazminatla sorumlu tutulan davalı tarafından temyiz edilmiş, ceza davasına yönelik bir temyiz isteminde bulunulmamıştır.

Olayda ceza davasının düşmüş ve temyiz edilmeyerek kesinleşmiş bulunmakla temyiz dilekçesi kapsamına göre sadece tazminata ilişkin kısmın incelemeye tabi tutulacağından, davalı vekilinin temyiz isteminin Hukuk Genel Kurulunca incelenmesi gerekmektedir. Nitekim Hukuk Genel Kurulunun 18.10.1972 gün 326/853 sayılı kararında, benzer bir olaya ilişkin çekişmenin Hukuk Genel Kurulunda

incelenmesine karar verilmiştir. Özel Daire kararları da aynı doğrultuda bulunmaktadır. Bu itibarla dosyanın, temyiz incelemesi yapılmak üzere Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ :  Açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tazminatlara yönelik temyiz istemlerinin incelenmesi için dosyanın Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak 12.05.1998 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

 

 

HG



Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972