Hırsızlık suçundan sanıklar İbrahim ile Feyzullah'ın TCK.nun 491/3-son, 522, 80, 59. maddeleri gereğince bozmaya uyularak 2'şer yıl 9'ar gün hapis cezasıyla cezalandırılmalarına, 414.000 lira tazminatın sanıklardan müteselsilen tahsiline ilişkin Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesince verilen 28.04.1994 gün 54/402 sayılı hükmün sanıklar vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 16.03.1995 gün 2845/2787 sayı ile, sanık İbrahim vekilinin süresinden sonra yapılan temyiz isteminin reddine, sanık Feyzullah ile ilgili hükmün ise "dayanakları açıklanmadan, sanık aleyhine yazılı şekilde maddi tazminat tayini" isabetsizliğinden bozulmasına, karar vermiş,

Yerel Mahkeme 29.06.1995 gün 541/885 sayı ile,

"Olay nedeniyle müdahile verilen zararın 1.300.000 lira olduğu kabul edilmiş ve bu miktar Özel Dairece bozma nedeni yapılmamıştır. İade olmadığı gibi müdahilin zararı da giderilmemiştir. İstek dikkate alınarak 414.000 liranın tahsiline karar verilmiştir" gerekçesiyle önceki hükümde direnilmiştir.

Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya; Yargıtay C.Başsavcılığının "eylemli uyma nedeniyle Özel Dairece inceleme yapılmasını" isteyen 10.05.1996 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

CEZA GENEL KURULU KARARI

1- Sanık İbrahim'in mahkumiyetine ilişkin 28.04.1994 gün 54/402 sayılı karara yönelik temyiz istemi, 6. Ceza Dairesinin 16.03.1995 gün 2842/2787 sayılı kararı ile süresinden sonra talepte bulunulduğundan reddedilmiş ve sanık hakkındaki hüküm kesinleşmiş olduğundan, sanık İbrahim vekilinin direnine kararına yönelik temyiz isteğinin CMUY.nın 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.

2- Sanık Feyzullah vekilinin temyiz itirazlarına gelince;

Sanık ile hakkındaki mahkumiyet hükmü kesinleşen. İbrahim'in çalıştıkları fabrikadan müdeaddit kereler hırsızlık yaptıkları iddiasıyla cezalandırılmalarına karar verilmiştir. Sanık İbrahim hakkında, son hırsızlık suçundan dolayı ayrıca bir dava daha açılmış ve çaldığı hurda malzemenin 1.300.000 lira değerinde olduğu kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilmiş ve bu hüküm Özel Dairece onanarak kesinleşmiştir. Sanıklar hakkında açılan ve direnmeye konu olan bu davada da, kesinleşen kararda hükme esas alınan 1.300.000 lira değerindeki hurda malzemenin alındığı kabul edilerek, TCK.nun 522. maddesi uygulanmış, bu miktar özel Dairece de kabul edilmiştir.

Bu nedenle, çalınan eşyanın değeri hususunda Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sanıklar tarafından, fabrika bahçesinden 1.300.000 lira değerinde hurda malzeme çalınmakla, müdahile 1.300.000 lira zarar verilmiştir. Bu zarar tazmin edilmediği gibi çalınan eşyalar da geri verilmemiş ve sanıklar hakkında TCK.nun 523. maddesi uygulanmamıştır. Müdahil ise, şimdilik 414.000 liranın tahsilini istemiştir. Sanıklardan tahsili istenen bu miktar, müdahile verilen zarardan azdır. Özel Dairece onanarak kesinleşen dosyada, müdahilin 1.300.000 lira değerindeki malzemelerinin çalındığı ve iade edilmediği kabul edildiğine göre, müdahilin bu zararını istemesi mümkün olup yeni bir araştırma yapılmasına da gerek yoktur.

Bu itibarla Yerel Mahkeme direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.

SONUÇ   : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün ONANMASINA, 11.06.1996 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972