DAVA : Hırsızlık suçundan sanık Y.Ş.`nin TCK.nın 492/1, 62, 65/3 522. maddeleri gereğince 2 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi`nce verilen 14.10.1992 gün 128/857 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi 9.12.1993 gün 8334/9735 sayı ile; "Suça konu televizyonu otomobile koyup götürmeleri mümkün iken tanık tarafından görülmeleri üzerine olay yerinde bırakıp otomobile binerek kaçtıkları anlaşılan sanıklar hakkında TCK.nın 523. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması" isabetsizliğinden bozmuş, Yerel Mahkeme 18.4.1994 gün 89/205 sayı ile; "Sanık E., kucağında televizyonla kahveden çıktıktan sonra, 5-6 adım ilerleyince, tanığın bağırması üzerine yakalanacağı korkusu ile televizyonu bırakıp kaçmışlardır. Bu şekilde bırakma, rızai bir iade olarak yorumlanamaz." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi sanık tarafından süresinde istenildiğinden dosya; Yargıtay C. Başsavcılığının "bozma" istemli 21.12.1994 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Sanığın hırsızlık suçundan TCK.nın 492/1, 62, 65/3. maddeleriyle cezalandırılmasına ilişkin Yerel Mahkeme kararı, sanığın temyizi üzerine "TCK.nın 523. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması" isabetsizliğinden bozulmuştur.

Ceza Genel Kurulunun kararlılık gösteren içtihatlarına göre, bozma kararı doğrultusunda işlem yapmak, bozmada belirtilen hususları tartışmak, yeni kanıtlara dayanmak, ilk kararda yer almayan yeni ve değişik gerekçelerle hüküm kurmak direnme kararı olmayıp bozmaya eylemli uyma sonucu verilen yeni bir karardır.

İncelenen dosyada Yerel Mahkemece; bozma nedenleri tartışılmış, "sanıklardan E.K.`nin kucağında televizyonla kahveden çıktıktan sonra, 5-6 adım ilerleyince tanığın bağırması üzerine televizyonu bırakıp diğer sanıkla birlekte kaçmak zorunda kaldıkları, yakalanmamak, bir an önce olay yerinden uzaklaşmak maksadıyla televizyonu bıraktıkları, bu hareketin rızai bir iade olmadığını" kabul ederek, bozulan kararda yer almayan değişik gerekçe ile önceki hükümde direnilmiştir. İlk kararda yer almayan bu yeni ve değişik gerekçe Özel Dairece denetlenmemiştir.

Dairenin bu husustaki görüşü bilinmemektedir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi olanaksızdır. Bu nedenle mahkemenin son uygulaması bozmaya eylemli uyma niteliğinde olduğundan temyiz incelemesinin Özel Dairede yapılmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle; Yerel Mahkemenin son kararı niteliği itibariyle "bozmaya eylemli uyma" olduğundan, temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığına TEVDİİNE, tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak 20.2.1995 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972