DAVA : Kasten adam öldürmek ve 6136 sayılı Yasaya aykırı davranmak suçlarından sanık Dündar'ın, TCK.nın 448, 51/1, 59, 81/2 ve 6136 sayılı Yasanın 13/1, 59, 81/2. maddeleri uyarınca sonuçta; 17 yıl 6 ay ağır hapis ve 11 ay hapis, 83.333 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, (Hınıs Ağır Ceza Mahkemesi)'nce 20.01.1995 gün ve 56-01 sayı ile verilen kararın, sanık müdafi tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nce, 07.06.1995 gün ve 1360-1657 sayı ile;

    (Sanık vekili (T.Ö.)'nün, mazeret tel'i gözönüne alınarak, mazeretinin kabulü ile duruşmanın taliki ve duruşma gününün kendine bildirilmemesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanarak hüküm tesisi) isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.

    Yerel Mahkeme ise, 16.08.1995 gün ve 19-44 sayı ile; "sanık müdafiinin istemi keşif yapılmasına ve keşif gününün kendisine bildirilmesine ilişkindir. Keşif istemi reddedildiğinden duruşma gününün bildirilmememsi dolayısıyla, savunma hakkının kısıtlanması sözkonusu değildir" açıklaması ile önceki kararda direnmiştir.

    Bu karar da, sanık müdafii tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın "bozma" istekli 11.12.1995 gün ve 95660 sayılı tebliğnamesiyle, Yargıtay 1. Başkanlığı'na gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : İncelenen dosyaya göre:

    Sanık hakkında verilen 20.01.1995 gün ve 56-01 sayılı mahkumiyet kararının temyizi üzerine, Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nce 07.06.1995 gün ve 1360-1657 sayı ile; "sanık müdafiinin keşif istemi hususunda olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi" isabetsizliğinden bozma kararı verilmiş, bu aşamadan sonra dosaya vekaletname ibraz ederek sanık müdafii olarak davaya girmeye başlayan Av. (T.Ö.), 13.01.1995 günlü cevaplı telgrafında; "bozma kararına uyularak mahallinde keşif yapılmasını, bu yönde karar verildiği takdirde 20.01.1995 tarihinde yapılacak duruşmaya Ankarar'daki duruşmaları nedeniyle katılamayacağını, keşif ve talik edilecek duruşma gününün cevap bonosuyla tarafına bildirilmesini" istemiştir.

    Yerel Mahkeme, 20.01.1995 tarihli duruşmada; yukarıda açıklanan bozma kararına uyduktan sonra, keşif yapılmasına yer olmadığına karar verip, sanığın mesleki mazereti konusunda bir karar vermeden, esas hakkında hüküm kurarak son soruşturmayı sonuçlandırmıştır.

    Sanık müdafinin mesleki mazeretinin kabul edilip edilmemesi ve kabul edilecekse duruşma gününün bildirilmesi savunma hakkının kısıtlanması sonucunu doğurur. CYUY.nın 308. maddesinin 8. bendine göre, savunma hakkının kısıtlanması mutlak bozma nedeni oluşturduğundan, sair yönleri incelenmeyen dirinme kararının bozulmasına karar verilmelidir.

 

    SONUÇ : Sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen dirinme kararının istem gibi (BOZULMASINA), 26.12.1995 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972