 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no : 1995/357
Karar no : 1995/386
Tarih : 19.12.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu ölüme ve yaralamaya neden olmak suçundan sanık Mustafa'nın, TCK.nın 455/2-son, 59;647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 90.625 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve cezanın ertelenmesine, yargılama giderinin kusuru oranında alınmasına ilişkin, (Bigadiç Asliye Ceza Mahkemesi)'nce verilen 21.2.1994 gün, 252/74 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesi, 13.12.1994 gün, 11706/12524 sayı ile;
"1- .........
2- Suçun niteliği itibariyle birlikte işlenemeyeceği gözetilmeden ve bu itibarla yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsili yerine kusurları oranında alınmasına karar verilmesi" isabetsizliğinden bozmuş;
Yerel Mahkeme, 8.3.1995 gün, 2/53 sayı ile;
"Suç, taksirli suçlardan olup birlikte işlenmemişse de, aynı safta olmayan karşılıklı olarak suç işleyen sanıklar mevcuttur. Bu nedenle, yargılama giderleri kusurları oranında alınmalıdır" gerekçesiyle önceki hükümde direnilmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C.Başsavcılığı'nın "bozma" istemli 28.11.1995 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sanığın, yönetimindeki otobüsle, lastiğinin patlaması üzerine sanık Mehmet tarafından yol kenarına bırakılan traktör römorkuna 2/8 oranında kusurlu olarak çarptığı, bu suretle önlemsizlik ve özensizlik sonucu ölüme ve yaralamaya neden olduğu iddia ve kabul olunarak TCK.nın 455/2-son, 59; 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince cezalandırılmasına karar verilen olayda, Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, yargılama giderinin tahsiline ilişkindir.
TCK.nın 39 ve CMUY.nın 406 ve devamı maddeleri gereğince mahkum, yargılama giderlerini ödemekle yükümlüdür. Usul Yasasının 408/2. maddesi uyarıca, aynı suçtan müşterek fail olmak üzere mahkum olanlar, yargılama giderlerinden zincirleme (müteselsil) biçimde sorumludurlar. Yargılama giderlerinin kusur oranında tahsil edileceğine ilişkin yasalarda bir hüküm bulunmamaktadır.
Sanığa yüklenen suç, taksirli suçlardan olup TCK.nın 64 ve 65. maddelerinde belirtilen biçimde ve iştirak halinedişlenmesi olanaksızdır. Bu nedenle yargılama giderlerinin sanıklardan, zincirleme biçimde tahsiline karar verilemez. Sanıklar, bizzat yapılmasına neden oldukları yargılama giderlerinden müstaline, mağdurların raporlarının-ifadelerinin alınması, kusur oranının saptanması için yapılan keşif ve bilirkişi ücreti gibi sorumluluklarının tespiti için gereken ortak işlemler nedeniyle yapılan giderlerden ise eşit olarak sorumludurlar. Şu hale göre; aynı suçun müşterek faili olmayan birden çok kişinin aynı ilamda mahkumiyeti halinde yargılama gideri, herbirsanığın kendisi için yapılan yargılama giderinin üzerine; müşterek masraflardan hissesine düşen pay (1/2-1/3 vs gibi) eklenmek suretile bulunacak sorumlu olduğu miktarın herbirinden ayrı ayrı tahsili gerekir.
İncelenen dosyada; otopsi, Adli Tıp Kurumu inceleme ücreti ile bir kısım davetiye giderlerinin tahsiline karar verilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Mağdurların dinlenmesi ve kati raporlarının alınması için yapılan posta, Adli Tıp ve keşif masrafları her iki sanık için yapılan ortak giderlerden olduğu, ilk karardan sonra Mehmet için yapılan iki davetiye gideri ile sanık Mustafa için yapılan bir davetiye ve posta masrafı aynı olduğundan, toplam yargılama giderinin, sanıklardan ikiye bölünerek eşit miktarlarda ayrı ayrı tahsiline karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle direnme hükmü bozulmalıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, "yargılama giderinin sanıklardan kusurları oranında tahsiline" ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak, "yargılama giderinin sanıklardan (yarı yarıya) eşit olarak tahsiline" karar verilmek suretiyle hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASNA), 19.12.1995 günü oybirliğiyle karar verildi.