Mal beyanında bulunmamak suçundan sanık Mete'nin, IIY.nın 337. maddesi gereğince 10 gün hafif hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, (İzmir üçüncü İcra Ceza Hakimliği) 'nce verilen 16.8.1993 gün, 1331/2661 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesi, 16.12.1993 gün, 11536/12872 sayı ile;

 

"Alacaklı tarafça, şikayetten önce borcu karşılar miktarda menkul haczi yapılarak yediemine tevdi edilmiş olmasına göre İİY.nın 337/1. maddesinin son cümlesi uyarınca ceza tayinine yer olmadığına karar verilmek gerekirken yazılı biçimde mahkumiyet hükmü kurulması" isabetsizliğinden bozmuş,

 

Yerel Mahkeme, 6.6.1994 gün, 587/1883 sayı ile; il dosyasında da haczedilmiş ve satılmıştır. Bu nedenle borcu karşılamamaktadır" gerekçesiyle önce hükümde direnmiştir.

 

Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın "bozma" istemli 28.11.1994 günlü tebliğ namesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza -Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

Sanığın mal beyanında bulunmamak suçundan cezalandırılmasına ilişkin Yerel Mahkeme kararı, Özel Dairece "Şikayetten önce borcu karşılar şekilde haciz yapıldığının gözetilmemesi" isabetsizliğinden bozulmuştur.

 

Bozmadan sonra, şikayetçi vekilinin numarasını verdiği ikinci icra Müdürlüğü'nün 1992/11018 sayılı dosyası celbolunmuş, haczedilen menkul malların bu dosyada da haczedilip satılması nedeniyle borcu karşılamadığı gerekçesiyle önceki hükümde direnilmiştir.

 

Bozulan kararda yer almayan bu yeni delil ve değişik gerekçe Özel Dairece denetlenmediğinden dairenin görüşü bilinmemektedir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulu'nca incelenmesi olanaksızdır. Şeklen direnme gibi görünen bu karar özde ilk karar niteliğinde olup eylemli uyma nedeniyle incelemenin Özel Dairece yapılması gerekmektedir.

 

Ancak, sanığa yüklenen mal beyanında bulunmama suçu, IIY.nın 337. maddesinde düzenlenmiştir. Maddede yazılı cezanın üst sınırı itibariyle suç, TCK.nın 102/6. maddesi gereğince altı aylık asli zamanaşımı süresine tabidir. Aynı Yasanın 105/2. maddesi uyarınca bir sene içinde mahkumiyet kararı verilmelidir.

 

Öte yandan, 9.3.1939 gün, 22131 sayılı içtihadı Birleştirme Kararında da açıklandığı üzere, suç tarihinden itibaren işlemeye başlayacak bir senelik zamanaşımı süresinin başlangıç veya sonlarında verildiğine bakılmaksızın karar verilmekle zamanaşımı süresi kesilmekte ve o tarihten itibaren altı aylık asil zamanaşımı süresi yeniden işlemeye başlamaktadır.

 

Maddi olayda, suç tarihi 3.2.1993 olup, bir yıllık zamanaşımı süresi 3.2.1994 günü dolmuştur. Yerel Mahkemece ilk karar bir yıllık süre içerisinde 16.8.1993 günü verilmiştir. Bu tarihten itibaren işlemeye başlayan altı aylık zamanaşımı süresi de 16.2.1994 günü dolmuştur. Bu nedenle davanın ortadan kaldırılmasına karar verilmesi gerekirken 6.6.1994 günü sanığın mahkumiyetine karar verilmesi yasaya aykırı olduğundan, direnme hükmü öncelikle bu yönden bozulmalıdır

 

Sonuç Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), CMUY.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle TCK.nın 102/6 ve 105/2. maddeleri gereğince (ORTADAN KALDIRILMASINA), 19.12.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972