 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no : 1994/5-286
Karar no : 1994/307
Tarih : 28.11.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- 1117 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANMAK ( Ceza Genel Kurulunca Verilen Kararın Bozma Kararı Olması )
- CEZA GENEL KURULU KARARI ( Bozma Kararı Olması-Direnme Kararının Ortadan Kalkmış Olması )
- ÖZEL DAİRE İNCELEMESİ ( Ceza Genel Kurulunca Verilen Kararın Bozma Kararı Olması-Direnme Kararı Ortadan Kalktığından Yerel Mahkemece Verilen Yeni Kararın Özel Dairece İncelenmesinin Gerekmesi )
1117/m.Ek.2
765/m.426/2
DAVA : 1117 Sayılı Kanuna aykırı davranmak suçundan sanıklar K. Gönül ve M. Gürler'in suçları sabit görülerek 1117 Sayılı Yasanın ek 2. maddesi delaletiyle T.C.K nun 426/2. maddesi gereğince sanık K.nin 88.563.000 lira, sanık M.nin 44.281.575 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına, sanıklara verilen ağır para cezalarının 647 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine ilişkin İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 6/8/1992 gün ve 1991/929 - 1992/556 sayılı hükmün sanıklar vekil tarafından temyiz üzerine dosyayı inceleyen 5. Ceza Dairesi 25/2/1993 gün ve 1993-388-812 sayı ile; "7/11/1991 tarihli S..... T... gazetesinde yayınlanan ve müstehcen olduğu belirtilen fotoğrafların halkın ar ve haya duygularını incitecek veya cinsi arzuları tahrik ve istismar edecek nitelikte olmadığı nazara alınarak sanıkların beraatlerine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü tesisi" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme, 7/5/1993 gün ve 1993/205-275 sayı ile; kısa kararda önceki kararına yollamada bulunarak, gerekçeli kararında da Muzır Kurulu Raporunu dayanak yapmak suretiyle önceki hükümde direnmiş,sanıklar vekilinin temyizi üzerine dosyayı inceleyen Ceza Genel Kurulu 6/12/1993 gün ve 1993/286-303 sayı ile; "Hükmün esasını oluşturan kısa kararda yasaya uygun biçimde hüküm kurulmadığı" isabetsizliğinden direnme hükmünü bozmuştur.
Yerel Mahkeme, Ceza Genel Kurulunun bozma kararına uyup işaret edilen hususları yerine getirdikten sonra, 1/3/1994 gün ve 1994/74-50 sayı ile; bozulan direnme kararındaki gerekçelerle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya Yargıtay C.Başsavcılığının onama istemli 19/10/1994 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup, düşünüldü:
KARAR : İncelenen dosyaya göre;
Yerel Mahkemenin 7/5/1993 gün ve 1993/205-275 sayılı direnme kararı Ceza Genel Kurulunca, hükmün esasını oluşturan kısa kararda hüküm kurulmaması nedeniyle usulden bozulmuştur.
Ceza Genel Kurulunun bozma kararına uyarak gereğini yerine getiren Yerel Mahkeme, yeniden mahkumiyet kararı vermiştir.
Ceza Genel Kurulunun uyum gösteren içtihatlarına göre, Ceza Genel Kurulunca verilen karar bir bozma kararıdır. Bu nedenle, direnme kararı ortadan kalkmıştır. Yerel Mahkeme yeni ve değişik bir hüküm kurmakta serbesttir. Bu yeni hüküm Özel Dairece incelenmeden, Ceza Genel Kurulunda inceleme yapılmasına olanak yoktur.
Özel Dairenin görüşü bellidir, tekrar inceleme yapması, davayı uzatmaktan öteye anlam taşımaz gibi bir görüşe katılmak olanaklı değildir. Çünkü Özel Daire görüşünde her zaman değişiklik yapabileceği gibi, davaların uzamasını önlemek amacı ile de olsa, yargılama yasasının buyurucu hükümleri gözardı edilemez.
Bu itibarla, incelemenin Özel Dairesince yapılmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkemenin son kararı yeni bir karar niteliğinde bulunduğundan, temyiz incelemesinin 5. Ceza Dairesince yapılmasına, dosyanın belirtilen Darireye gönderilmek üzere C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 28/11/1994 gününde oybirliğiyle karar verildi.