DAVA : Yadiemin yükümlülüğünden kaçınma suçundan sanık Fatma'nın TCK.nın 276/1, 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 550.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ve bu cezanın ertelenmesine ilişkin, (Babaeski Asliye Ceza Mahkemesi)nce verilen 20.11.1992 gün, 198/267 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine; dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesi, 7.9.1993 gün, 6244/5779 sayı ile;

"Haczedilen eşyayı belli günde satış yerine getirmesi için sanık adına çıkarılan tebliğ kağıdının borçlu olan kocaya tebliğ edildiğinin, koca tarafından da bu tebligatın sanığa bildirilmediğinin savunulmasına göre, bu husus araştırılmadan sanığın hükümlülüğüne karar verilmesi" isabetsizliğinden bozmuş,

Yerel Mahkeme, 12.11.1993 gün, 254/274 sayı ile ;

7201 sayılı Yasa gereğince tebligat, tebliğ yapılacak şahis bulunmadığı takdirde birlikte oturan aile fertlerinden birine yapılacaktır. 5584 sayılı Yasanın 17. maddesi uyarınca da, taahhütlü mektup, alıcısı bulunmadığı takdirde kendisiyle birlikte oturan ailesinden birine veya yetişkin olan birisine verilecektir. Satış günü ile tebligat sanıkla aynı çatı altında oturan eşine yapıldığından geçerlidir gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de Yargıtay'ca inclenmesi, sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden, dosya; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın "onama" istemli 23.6.1994 günlü teliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

Kocasının borcu nediniyle haczedilen ve yediemin olarak kendisine bırakılan mahcuz malları, tebliğe rağmen satış yerinde hazır bulundurmadığından bahisle sanığın cezalandırılmasına karar verilmiştir.

Sanık, C. Savcılığı ve duruşmada alınan beyanlarında, satış yer ve zamanını bilmediği için eşyaları götüremediği, satış gününü bildirir davetiyenin tebliğ edilmediğini savunmuştur.

Mahcuz malların belli gün ve saatte satış mahallinde hazır bulundurulmasına ilişkin icra memurluğu muhtırası, 13.7.1992 tarihinde, sanığın eşine, yani icra dosyasının borçlusuna tebliğ edilmiştir.

Yediemin yükümlülüğünden kaçınma suçunun oluşması için; usulüne uygun tebligata rağmen mahcuz malların satış mahallinde hazır bulundurulması, sanığın satış gününü bilmesine rağmen kendisine teslim edilen eşyaları hazır bulundurmayarak, satışa bilerek engel olması gerekir.

7201 sayılı Tebligat Yasasının 16. maddesi gereğince sanığın eşine tebliğ olunan satış gününü bildirir muhtıranın, aynı Yasanın 54. maddesi uyarınca en kısa zamanda muhatabı olan sanığa verilmesi gerekmektedir. Sanık ise aşamalarda, tebliğ evrakını almadığını savunmuş ve bu konuda araştırma yapılmamıştır.

öte yandan, tebligatı alan sanığın eşi, icra dosyasında borçlu olup haczolunan ve sanığa teslim edilen malların sahibidir. Bu nedenle yediemin olan eşi ile çıkarları çatışmaktadır. Yedieminin satış gününü öğrenerek eşyaları satış yerine getirmesi ve satışın yapılması aleyhinedir. Tebligat Yasasının 39. maddesinde "kendilerine tebliğ yapılması caiz olan kimselerin o davada hasım olarak ilgileri olduğu takdirde muhatap namına kendilerine tebliğ yapılamayacağı"da hükme bağlanmıştır. Bu nedenle de, sanığın geçersiz olan tebligatı öğrenip öğrenmediğinin, tebilgatı alan borçlu da dinlenmek suretiyle araştırılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinden direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün (BOZULMASINA), tebliğnamedeki onama isteyen düşünceye aykırı olarak, 24.10.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972