Adam öldürmeye teşebbüs ve saldırgan sarhoşluk suçlarından sanık Abdullah'ın, TCK.nın 448, 62, 572/1; 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 16 yıl ağır hapis ve 180.000 lira hafif para cezası ile, sanık Şehmus'un TCK.nın 448, 62, 65/3, 572/1; 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 8 yıl ağır hapis ve 180.000 lira hafif para cezası ile cezalandırılmasına, sanıklar hakkında fer'i ceza tayinine ilişkin, (Elmalı Ağır Ceza Mahkemesi) 'nce verilen 28.9.1993 gün, 53/106 sayılı hükmün, sanık vekilleri tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesi, 29.9.1994 gün ve 2894/3021 sayı ile; hükmün onanmasına karar vermiştir.

 

Yargıtay C. Başsavcılığı, 20.10.1994 gün, 42064 sayı ile;

 

"Oluş ve dosya kapsamına göre sanıklar arasında ateş etme hususunda bir anlaşma bulunmamaktadır. Sanıklardan Abdullah, aniden ateş etmiş ve kamyonete isabet ettiğini görünce de takipten vazgeçmişlerdir. Bu duruma göre;

 

1- Sanık Şehmus'un eylemi, Abdullah'ın ateş etme fiillerine fer'i iştirak kabul edilemez. Bu konuda fikir ve eylem birliği yoktur. TCK.nın 65/3. maddesinin uygulanması için gereken teşvik edici söz veya hareket olayda yoktur. Sanık, tehdit suçu teşkil eden hareketlerinden sorumlu tutulmalıdır.

 

2- Öndeki aracı takip ederken pencereden kolunu çıkartan sanık Abdullah, aracı durdurmak amacıyla birkaç el ateş etmiştir. Sanığın, şoför mahallindeki kişiyi hedef aldığına dair yeterli delil toplanmamıştır. Çok virajlı olduğu bildirilen yolda aydınlatmanın olup olmadığı da bilinmemektedir. Olay saatine uygun zaman Adli Tıp Kurumu'ndan sorularak, olay yerinde ve zamanında, olay şartlarında, uygulamalı keşif yapılması, balistik ilminden anlayan bir bilirkişi ve doktor bilirkişi ile mesafe görüş ve atış şartları itibariyle silah ve mermiler de dikkate alınarak öldürme fiilinin mümkün olup olmayacağının tespiti ile buna göre suça vasıf verilmesi gerekirken eksik soruşturma ile ve tahmine davalı kanaatle, öldürme kastının kabulü yasaya aykırıdır" gerekçesiyle itiraz ederek, Özel Daire onama kararının kaldırılıp hükmün bozulmasını talep etmiştir.

 

Dosya, 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

Dosya içeriğine göre;

Şikayetçi, olay gecesi Ali'den satın aldığı yönetimindeki kamyonet ile Antalya'dan Kumluca' ya giderken, içinde sanıkların bulunduğu otomobil kendisini geçen  ve ileride yol kenarında durmuştur. Otomobili kullanmakta olan sanık Şehmus, durması için şikayetçiye sellöktör yaparak işaret vermiş ve yaklaşınca ona küfretmiştir. Önce yavaşlayan müdahil, otomobili kalabalık ve sanıklarda tüfek olduğunu görünce aniden gaza basarak kaçmaya çalışmıştır. Sanık Şehmus yönetimindeki otomobili ile plakasından Ali'ye ait olduğunu tanıdıkları ve aralarında kırgınlık bulunan Ali'nin kullandığını zannettikleri kamyoneti takip etmeye başlamış, önde şoförün yanında oturan sanık Abdullah ise kısa namlulu av tüfeği ile ateş etmiştir. Şikayetçi, yolda zig - zag yapmak suretiyle otomobilin kendisini geçmesini ve önünü kesmesini engellemiş, sanık Abdullah, kamyonete yaklaştıklarında arkasından ve kamyonetin yan tarafından birçok defa ateş etmiştir. Sanıklar kamyoneti 5-6 km. takip etmişler ve sanayi kavşağına varması üzerine geri dönmüşlerdir. Şoför mahallini delerek kalçasına giren kurşun nedeniyle yaralanan müdahil, doğrudan karakola giderek olayı anlatmış ve hastaneye kaldırılmıştır. Mağdur, 15 gün iş ve gücünden kalacak şekilde yaralanmıştır.

12.5.1993 günlü tespit tutanağında, kapalı kasa olan kamyonetin arka sağ kapısında 8 ve kapı yanında 1, arka sol kapısında 4 ve kapı yanında 4 kurşun deliği, arka kapıların yanlarında ve üstünde çok sayıda saçma izi, kamyonetin sol yanında 5 adet kurşun sıyırma izi, çamurluk davlumbaz kısmından girip şoför mahallini delerek şoför koltuğuna girip çıkan ve mağdurun yaralanmasına neden olan kurşun deliği, arka kapağı delerek şoför mahalline giren ve birisi ön cama isabet eden 3 adet kurşun deliği olduğu ve arka kapağı delen 4 kurşunun şoför mahallinin üst bölümünü deldiği, 5-6 metre yakından 9'lu tabir edilen kurşunlarla yapılan ateş sonucu mevcut deliklerin meydana geldiği, bunun yanında saçma ile de ateş edildiği saptanmıştır.

 

Sanıklardan Şehmus yönetimindeki otomobil ile mağduru kovalayarak kamyonetine yaklaştığı sıralarda diğer sanık Abdullah tarafından av tüfeği ile çok sayıda ateş edilmiştir. Virajlı olan yolda ve farların ışığında 5-6 km. boyunca takibe devam edilmiş ve yaklaşıldığında kamyonetin arkasından ve yanından ateş edilerek mağdur yaralanmıştır. Kamyoneti kullanan katılanın, baş ve göğüs gibi hayati öneme haiz bölgeleri dışında görünen ve açıkta olan yeri yoktur. Atışta kullanılan dokuzlu kurşunlar şoför mahallini delmişlerdir. Hatta bir tanesi ön cama saplanmıştır. Mağdura isabeti halinde ölüme neden olacak niteliktedir.

 

Olayın akışı, öndeki kamyonete yaklaşıldığında yakın mesafeden çok sayıda ateş edilmesi, kullanılan mermilerin özelliği, atış sayısı ve isabet bölgeleri ile atışın 5-6 km. boyunca sürmesi nazara alındığında keşif yapılmasına gerek bulunmamaktadır. Dosya kapsamına göre sanık Abdullah'a yüklenen suç vasfının tayininde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

 

Öte yandan sanık Şehmus , otomobili kullanarak mağduru 5-6 kilometre takip etmiştir. Olayın 'başlangıcında tehdit kastıyla hareket etse dahi, arabayla takip ettiği sırada sanık Abdullah'ın ateş etmesine ses çıkarmadığı gibi onun ateş etmesini sağlamak ve kolaylaştırmak, isabet oranını artırmak amacıyla kamyoneti takibe başlamış, geçmeye çalışmıştır. Kamyonete yandan ve arkadan yaklaşıp atış sahasına girmek suretiyle diğer sanığın ateş etmesini sağlamıştır. Sanığın otomobili kullanmaması, kaçmakta olan mağduru izlememesi ve onu geçmeye çalışmaması, yavaş giderek idaresindeki otomobili yol kenarında durdurması halinde oto ile kaçan mağdura sanık Abdullah'ın ateş etmesi olanaksızdır. Bu nedenle, sanık Şehmus'un iştiraki olmaksızın fiilin işlenmesi mümkün olmadığından sanığım eylemi, TCK.nın 65 /son maddesine uygun bulunduğu halde cezasından TCK.nın 65/3. maddesi ile indirim yapılması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış ve eylemin tehdit suçunu oluşturacağına ilişkin itirazın reddine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır.

 

Sonuç Açıklanan nedenlerle, Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının(REDDİNE), 21.11.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972