DAVA : Tehdit suçundan sanıklar Turhan, Fatma ve Burhan Özcan'ın beraatlerine, etkili eylemde bulunmak suçundan TCK.'nun 456/4 ve 51/1. maddeleri uyarınca 45.000'er lira ağır para cezalarıyla cezalandırılmalarına ilişkin Balıkesir 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 24.09.1992 gün ve 1991/800, 1992/620 sayılı hükmün katılan tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesi 14.07.1993 gün ve 4240/5150 sayı ile;

1-.... Yaralama suçuyla ilgili kararlar öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilmesi olduğu anlaşıldığından C.Y.Y.'nın 317. maddesi uyarınca katılanın temyiz isteğinin reddine,

2- Öbür suçlarla ilgili hükümlere yönelik temyizlere gelince,

a) .... Sanık Burhan Özcan hakkındaki hükmün onanmasına,

b) Sanıklar Turhan Özcan ve Fatma Özcan'ın tahdit suçlarına ilişkin kurulan hükümlere yönelik temyize gelince,

katılan ve tanıkların anlatımları arasındaki çelişkilerin giderilmesi giderilemediği takdirde yöntemince irdelenip hangisinin hangi nedenle üstün tutulduğunun tartışılması ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken aleyhteki kasıtlar yöntemince reddedilmeden eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması "isabetsizliğinden kararı bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise 14.10.1993 gün ve 525/539 sayı ile;

Tahdit oluşturan sözlerin söylendiği sabit edğildir. Söylenmişse de kavgada kızgınlıkla söylenmiştir. Tahdit sözünün söylendiğini beyan eden tanık Ramazan'ın anlatımları savunma ve diğer tanık anlatımları karşısında itibara şayan görülmemiştir." biçimindeki açıklamalarla önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükümde katılan tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya Yargıtay C. Başsavcılığı'nın bozma istekli 11.01.1994 gün ve 4/97496 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : İncelenen dosyaya göre;

Yerel Mahkeme bozulan önceki kararında tanık anlatımlarından hangisinin hangi nedenle üstün tutulduğunuj açıklamadan tahdit sözlerinin söylendiğine ilişkin delil bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verdiği halde, direnme kararında tanık Ramazan Kar'nın anlatımlarına neden itibar edilmediğini ayrıntılı olarak tartışıp açıkladığı gibi "Tahdit sözlerinin söylendiği sabit değildir. Söylenmişse de kavgada kızgınlıkla söylenmiştir. "biçiminde çelişkili ve değişik iki ayrı gerekçeye dayanarak hüküm kurmuştur.

Yerel Mahkemenin bozmadan sonra dayandığı bu gerekçe ve tanık Ramazan kara'nın anlatımlarına ilişkin yaptığı açıklamalar Özel Dairece incelenip denetlenmiş, bu husustaki görüşü kararında yer almamıştır. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan ve ilk defa Ceza Genel Kurulunca inclenmesi olanaksızdır. Şeklen direnme gibi görünen bu karar özde ilk karar nitliğinde olup incelemenin Özel Dairece yapılması gerekir.

Bu itibarla saptanan eylemli uyma nedeniyle incelenmek üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkemenin son uygulaması bozmaya eylemli uyma niteliğinde olduğundan temyiz incelenmesi yapılmak üzere dosyanın Özel Daireye gönderilmesine 14.02.1994 günü oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972