 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas no : 1994/132
Karar no : 1994/155
Tarih : 30.05.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Sahtecilik suçundan sanık O.D.Ö.'un beraatine ilişkin Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 24.9.1992 gün 36/134 sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen;
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 8.6.1993 gün 4185/5306 sayı ile;
"Sanığın ikrarı ile de sahteceliğin sabit olduğu gözetilmeden beraat kararı verilmesi" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme 24.9.1993 gün 146/128 sayı ile "Senetteki tahrifatın aldatıcı özellikte olmadığı, suçun unsurlarının oluşmayacağı" gerekçesiyle önceki hükümde direnilmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi katılan vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığının "bozma" istemli 26.4.1994 günlü tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmeke Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sanığın, sahtecilik suçundan beraatine ilişkin hüküm, katılan vekilinin temyizi üzerine Özel Dairece suçun sabit olduğundan bahisle aleyhe bozulmuştur. Yerel Mahkeme, aleyhte olduğu halde sanıktan bozmaya diyeceğini sormadan önceki kararında direnmiştir.
CMUY.nın 326/2. maddesinde ".. Ancak, sanık hakkında verilecek ceza bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise herhalde dinlenilmesi gerekir" hükmü yeralmaktadır. Savunma hakının kısıtlanamayacağı ilkesine dayanan yasanın bu emredici hükmüne uyulması gerekirken, sanıktan aleyhe bozmaya karşı diyeceği sorulmadan direnme kararı verildiği görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün öncelikle bu sebepten bozulmasına karar verilmelidir,
SONUÇ : Sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme direnme hükmünün öncelikle, yukarıda açıklanan usuli nedenle (BOZULMASINA), tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak, oybirliğiyle karar verildi.