 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/9-344
Karar No: 1994/18
Tarih: 31.1.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Vergi kaçakçılığına teşebbüs suçundan sanık, Süleyman K...'ın 213 Sayılı Yasanın 358,360,2918 Sayılı Yasanın 119. maddeleri gereğince 12.015.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, bir ay süre ile meslek, sanat ve ticaret icrasından mahrumiyetine ve sürücü belgesinin on gün süre ile geçici olarak geri alınmasına ilişkin İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 25.12.1992 gün, 688/1370 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesi 30.11.1993 gün 2889/5151 sayı ile; "sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceği" karşı oyu ile ve oyçokluğuyla hükmün onanmasına karar vermiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 13.12.1993 gün 20992 sayı ile, "Vergi Usul yasasında gösterilen ticaret, sanat ve meslekten mene ilişkin feri cezanın uygulanmış olması nedeniyle aynı yasanın 340. maddesi gereğince ayrıca 2918 Sayılı Yasanın 119. maddesi uygulanamaz." gerekçesiyle itiraz ederek Özel Daire Onama kararının kaldırılarak hükmün bozulmasını talep etmiştir.
Dosya 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
CEZA GENEL KURULU KARARI
Sevek irsaliyesi kesmeyen sanığın, Vergi Usul Yasasının 360. maddesi gereğince cezalandırılmasına karar verilen olayda; Özel Daire ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı arasında oluş ve sübutta bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Çözümlenecek sorun Vergi Usul Yasasının 360. maddesinin uygulandığı hallerde, sanık hakkında 2918 Sayılı Karayolları Trafik Yasasının 119/2. maddesi gereğince sanığın sürücü belgesinin geçici olarak geri alınıp alınamayacağına ilişkindir.
213 Sayılı Vergi Usul Yasasının Ceza Hükümlerini düzenleyen 4. kitabı üç kısma ayrılmıştır. 1. kısımda "Genel esaslar," 2. kısımda "Vergi Cezaları", 3. kısımda "Vergi cezasının kesilmesi, ödenmesi ve kalkması" incelenmiş, Vergi cezaları da dört bölüme ayrılmıştır. 1. bölümde "kaçakçılık", 2. bölümde "Ağır kusur ve kusur cezaları" 3. bölümde "Usulsüzlük cezaları" 4. Bölümde ise "Ceza Mahkemelerince Yargılanacak Suçlar ve Cezaları" düzenlenmiştir
Yasanın 340. maddesinde yer alan "Bu kanunda yazılı kaçakçılık, ağır kusur, kusur ve usulsüzlük cezaları ile-; Türk Ceza Kanunda ve diğer kanunlarda yazılı cezalar; içtima ve tekerrür hükümleri bakımından birleştirilemez" hükmü, Vergi cezalarının yukarıda açıklanan ilk üç bölümü ile yeni idarece verilecek cezalarla ilgili olup, idari cezalarla mahkemelerce hükmolunacak cezaların içtima ettirilemeyeceği ve tekerrüre esas alınamayacağına
ilişkindir. Bu hükmün, 4. bölümde yer alan Yasanın 357 ve devamı maddelerinde düzenlenen, mahkemelerce hükmolunacak cezalarla bir ilgisi bulunmamaktadır. Bu nedenle VUY.nın 340. maddesi, bu yasaya aykırı davranmak suçundan açılan davalarda 2918 Sayılı Yasanın 119/2. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmemektedir.
Öte yandan, VUY.nın 360. maddesinde düzenlenen suç, bir cürümdür. Karayolları Trafik Yasasının 119/2. maddesi ise cürümlerde, sürücü belgesinin geçici olarak geri alınabileceğini hükme bağlamıştır. Bu hükmün "Vergi Usul yasasına aykırı davranmak" suçlarında uygulanmaması, cürümler arasında farklı uygulamalara yol açacaktır. Ceza Yasası ve diğer yasalarda yazılı cürümlerin işlenmesi halinde sanığın sürücü belgesi geri alındığı halde, Vergi Usul yasasına muhalefet, halinde sürücü belgesinin geri alınmamasının izahı mümkün değildir. Ayrıca VUY.nın 360. maddesinde yer alan "Meslekten men cezası" da, konu ve mahiyetlerinin farklı olması nedeniyle sürücü belgesinin geri alınmasına engel bir hüküm değildir.
Bu itibarla, VUY.nın 360. maddesi gereğince sanığın cezalandırılmasına karar verilen olayda, sanık hakkında ayrıca 2918 Sayılı Yasanın 119/2. maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığından, itirazın reddine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüsüne katılmayan kurul üyeleri, "Haklı nedenlere dayanan itirazın kabulü" gerektiği düşüncesiyle karşı oy kullanmışlardır
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının REDDİNE, 31.1.1994 günü oyçokluğuyla karar verildi.