 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/82
Karar No: 1993/111
Tarih: 19.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Hırsızlık suçundan sanık Engin Hacılar'ın TCK.nın 491/2, 522, 47, 59 ve 647 Sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca 165.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Sakarya 1. Sulh Ceza Mahkemesince 22.5.1991 gün ve 618/414 sayı ile verilen hükmün, C. Savcısı tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen;
Yargıtay 6. Ceza Dairesince 1.4.1992 gün ve 2037-2779 sayı ile;
(TCK.nın 47. maddesi ile uygulama yapılırken, cezanın yasal orandan fazla indirilmesi) isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel Mahkeme ise 2.6.1992 gün ve 346-401 sayı ile; Sanık aleyhine olan bu bozmaya karşı, sanıktan diyeceğini sormadan, karar yerinde yazılı gerekçe ile önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükümde C. Başsavcılığının "bozma" istekli 4.3.1993 gün ve 6/63160 sayılı tebliğnamesiyle, 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İncelenen dosyaya göre;
Sanık hakkında yerel mahkemece kurulan hüküm, Özel Dairece TCK.nın 47. maddesi uygulanırken yasal orandan fazla indirim yapıldığı gerekçesiyle sanık aleyhine bozulmuştur.
Bozmadan sonra Yerel Mahkeme, aleyhine olan bu bozma kararına karşı sanıktan diyeceklerini sormadan direnme kararı vermiştir.
CYUY.nın 2306 sayılı yasa ile değişik 326. maddesinin ikinci fıkrasında, "Yargıtaydan verilen bozma kararı üzerine davaya yeniden bakacak mahkeme .. Ancak, sanık hakkında verilecek ceza, bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise herhalde dinlenilmesi gerekir." hükmü yeralmaktadır.
Açıklanan bu usul kuralı buyurucu nitelikte bulunduğundan, gereği mutlaka yerine getirilmeli ve aleyhe bozmadan sonra, sanıktan bozmaya karşı diyecekleri sorulmalıdır.
Bu itibarla, yasanın bu buyurucu hükmüne karşın, aleyhe olan bozmaya karşı, sanıktan diyecekleri sorulmadan direnme kararı verildiğinden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin, bu sebepten bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, C. Savcısının temyiz itirazları ile tebliğnamedeki bozma düşüncesi yerinde görüldüğünden, direnme kararının sair yönleri incelenmeksizin bu sebepten (BOZULMASINA) 19.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.