 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/56
Karar No: 1993/86
Tarih: 12.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yedieminlik görevini kötüye kullanma suçundan sanık Hüsnü Tan'ın TCK.nun 276/2 ve 80. maddeleri uyarınca 35 gün hapis ve 23.333 lira ağır para cezasıyle cezalandırılmasına ilişkin Hopa Asliye Ceza Mahkemesince verilen 5.10.1989 gün ve 56/104 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen,
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 10.12.1991 gün ve 6745/7302 sayı ile;
".. Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak, korunan hukuki konunun önem ve değeri suçtan doğan zarar ya da tehlikenin nitelik ve niceliği, eyleminin hukuka aykırılık boyutu, işleniş biçimi yer ve zaman, kullanılan araçlar, sanığı suça iten amaç ve irade ve kusurluluktaki yoğunluk, suç işleme becerisi sanığın kişiliği geçmişi ve yaşamı eylem anı öncesi ve sonrasındaki davranışları, ailesel ekonomik ve toplumsal ilişkileri ve konumu gibi 29.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren 21.11.1990 tarih ve 3679 Sayılı yasanın 2. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel ölçüler gözetilmeden cezanın fazla belirlenmesi" isabetsizliğinden kararı bozmuştur.
Yerel Mahkeme ise 27.2.1992 gün ve 54/21 sayı ile;
"Sanık hakkında ceza tayin edilirken Özel Daire bozma kararın da değinilen ve TCK.nun 29. maddesinde öngörülen tüm ölçüler gözetilmiş olduğundan yapılan uygulamada bir isabetsizlik yoktur" biçimindeki açıklamalarla önceki hükümde direnmiştir.
Bu hüküm de sanık tarafından temyiz edildiğinden dosya Yargıtay C. Başsavcılığının onama istekli 4.3.1993 gün ve 4/54907 sayılı tebliğnamesiyle birinci başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İncelenen dosyaya göre;
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık sanık hakkında asgari haddin üzerinde ceza tayin edilirken TCK.nun 3679 sayılı yasayla değişik 29. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel ölçülerin gözetilip gözetilmediğine ilişkindir.
TCK.nun 3679 Sayılı yasayla değişik 29/son maddesinde "Hakim iki sınır arasında temel cezayı, suçun işleniş biçimi suçun işlenmesinde kullanılan araç suç konusunun önem ve değeri suçun işlendiği zaman ve yer fiilin diğer özellikleri zararın veya tehlikenin ağırlığı, kastın veya tehlikenin yoğunluğu, suç sebepleri ve saikleri, failin amacı, geçmişi şahsi ve sosyal durumu fiilden sonraki davranışı gibi hususları gözönünde bulundurmak suretiyle takdirini kullanarak belirler. Cezanın asgari hadden tayini halinde dahi takdirin sebeplerini kararda mutlaka gösterir hükmü yer almaktadır.
İncelenen olayda sanığa asgari haddin üzerinde ceza tayin edilirken takdirin sebepleri" sanığın kişiliği, aynı suçtan sabıkalı olduğu, asgari hadden tayin edilen önceki hapis cezaları paraya çevrildiği halde nedamet duymadığı ve bu cezaların sanık üzerinde caydırıcı etki yaratmadığı suçun işlenmesindeki özellikler, aynı suçu işlemedeki kasıt ve kararlılığı" biçiminde açıklamış ve gösterilen bu sebeplerin dosya kapsamına uygun olduğu saptanmıştır.
Takdirde yanılgıya, çelişkiye ve zafiyete düşülmedikçe hakimin iki sınır arasında belirleyeceği cezaya müdahale edilemeyeceğine göre Yerel Mahkemenin anılan 29. maddede öngörülen ve dosya kapsamına uygun bulunan öznel ve nesnel ölçüleri gözeterek sanığa asgari haddin üzerinde ceza tayin etmesinde bir isabetsizlik yoktur. Çünkü gösterilen sebepler yasal ve yeterlidir.
Bu nedenle sair yönleride usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme direnme hükmünün istem gibi (ONANMASINA), 12.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.