DAVA : Kamu adına kovuşturmayı gerektiren bir suçu ilgili daireye bildirmeme suçundan sanık Cafer Yörük'ün TCK.nun 235/1 maddesi uyarınca 4 ay hapis ve 4 ay süreyle memuriyetten men cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Dursunbey Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27.12.1990 gün ve 231/255 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen,

Yargıtay 4. Ceza Dairesi 5.11.1991 gün ve 5365/6436 sayı ile;

".. Başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1 - Sanığın kişilerce el atılan yerin köy orta malı olduğunu bilerek ilgili daireye ihbar etmediği hususunda kanıtlar gösterilmeden cezalandırılmasına karar verilmesi,

2 - Kabule göre de gerekçe gösterilmeden memurluktan yoksun kalma cezasının alt sınırın üstünde tayini" isabetsizliğinden kararı bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise 23.12.1991 gün ve 236/224 sayı ile (2) nolu bozma nedenine uyup gereğini yerine getirmiş (1) nolu bozma nedenine karşı "Sulh Hukuk Mahkemesince yapılan keşifte tanık olarak dinlenen sanık Cafer Yörük, diğer tanıklar Halil Avcı ve Ahmet Tekin gibi "Bu yerin köy boşluğu olduğunu" söylemiş 27.11.1990 günlü sorgusundada keza "Bu yer köy boşluğudur" diyerek olayı bildiğini göstermiştir.

Bozulan hükümde sanığın sorgusundaki bu savunması ile Sulh Hukuk Mahkemesi dosyasındaki beyanlar delil olarak açıklandığı göre başka delil göstermeye gerek yoktur" biçimindeki açıklamalarla önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükümde sanık tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya Yargıtay C. Başsavcılığının onama istekli 4.3.1993 gün ve 4/49220 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : İncelenen dosyaya göre;

Yerel Mahkeme kararı "Özel Dairece" sanığın kişilerce el atılan yerin köy orta malı olduğunu bilerek ilgili daireye ihbar etmediğine ilişkin kanıtlar gösterilmeden cezalandırılmasına karar verilmesi isabetsizliğinden bozulmuş ise de mahkeme kararında "Sulh Hukuk Mahkemesince yapılan keşifte dinlenen tanık anlatımları ve sanığın "Bu yer köy boşluğudur" biçimindeki beyanının kanıt olarak gösterildiği saptandığından direnme kararı doğrudur. Gösterilen bu kanıtların mahkumiyete yeterli olup olmadığının ve uyulan kısmın incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme direnme kararı doğru olduğundan gösterilen kanıtların mahkumiyete yeterli olup olmadığının ve uyulan kısmın incelenmesi için dosyanın Özel Daireye GÖNDERİLMESİNE 12.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972