 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/39
Karar No: 1993/68
Tarih: 28.02.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Görevi kötüye kullanmak suçundan sanık Faruk'un TCK.nın 240/2, 59, 80ve 647 sayılı Yasanın 4/1. maddesi uyarınca sonuçta 913.888 lira ağır para cezası ve 2 ay 27 gün memuriyetten yoksun kılınmasına, ertelemeye, görevi ihmal suçundan sanıklar Savaş, Cengiz ve Ahmet'in TCK.nın 230/1, 59, 80 ve 647 sayılı Yasanın 4/1. maddesi uyarınca sonuç olarak 473.888 er lira ağır para cezası ertelemeye, ilişkin, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 7.12.1993 gün 7-13 sayı ile verilen kararın, sanık Faruk ve diğer sanıklar müdafi tarafından temyizi üzerine dosya, Yargıtaya C.Başsavcılığının "onama" istekli 7.2.1994 gün ve 4-7796 sayılı tebliğnamesiyle, Yargıtay 1. Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
İncelenen dosyaya göre;
T.C. Bakanlığı Personel Dairesi başkanı olan sanık Faruk 418 sayılı KHK.nin geçici 15. maddesi hükmüne aykırı olarak, görevini yaparken, yasal yetkisini aşarak, 11.4.1990 tarihinden sonra sözleşmeli olarak işe alınan 17 personelin sınavsız memur kadrolarına geçirilmeleri için personel hareketleri onayı isimli belgeleri düzenlettirip imzalayarak, Bakanlık üst düzey görevlilernin onayına sunmak suretiyle, görevde yetkiyi kötüye kullanmak suçunu işlemiş, Bakanlığı müsteşarıve müsteşar yardımcısı olan diğer sanıklar Sava, Ahmet ve Cengiz'de, sanık Faruk tarafından imzalanarak onaya sunulan bu belgelerdeki önerilerin ypasaya uygun olup olmadığını denetlemeden onaylarak görevlerini ihmal etmişlerdir. Yapılan yargılama, toplanan kanıtlara gerekçeye ve takdire göre sanık Faruk ve diğer sanıkların müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle, usul ve yasaya uygun görülen Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 7.12.1993 gün ve 7-13 sayılı kararının onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, sanık Faruk ve diğer sanıklar müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun görülen Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 7.12.1993 gün ve 7-13 sayılı kararının istem gibi (ONANMASINA) oybirliğiyle karar verildi.