 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/29
Karar No: 1993/74
Tarih: 05.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Memura mukavemet suçundan sanık Cemal Kaya'nın değişen suç vasfına göre tehdit suçundan beraatine ilişkin Kırşehir Asliye Ceza Mahkemesince verilen 5.3.1991 gün 542/96 sayılı hükmün müdahil tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen,
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 14.1.1992 gün 7422/45 sayı ile;
".. Tehdit cürmünün hukuki ve maddi konuları, suç kastının zaman süreci içindeki oluşumu ve niteliği, suçun yapısına ilişkin nedenler gözetilmeden, tartışma ve kavga sırasında salt öfkeyle işlenen tehditin suç olmayacağı nedenine dayanılarak yasal temelden yoksun gerekçeyle hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme 24.3.1992 gün 183/152 sayı ile;
"Müdahilin davranışı üzerine gergin bir hava sonrası münakaşaya başlamıştır. Bu tartışma sırasında suç konusu sözler söylenmiştir. Uygunluk, elverişlilik, yeterlilik koşulları gerçekleşmemiştir. Tehditin tasarlama unsuru bulunmamaktadır. Söylenen sözler öfke ile ve ciddi bir niyet olmadan söylenmiştir." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi davaya katılan tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığının onama istemli 2.2.1993 tarihli tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Memura mekavemet suçundan açılan davada; münakaşa sırasında söylenen sözlerde tasarlama unsuru oluşmadığından, değişen suç vasfına göre sanığın tehdit suçundan beraatine ilişkin hüküm, müdahilin temyizi üzerine Özel Dairece bozulmuştur.
Yerel Mahkeme, bozmadan sonra mevcut delilleri irdelemiş, "Müdahilin davranışı üzerine ortamın gerginleştiğini, aralarında münakaşa çıktığını, bu tartışma sırasında sanığın suça konu sözleri söylediğini, bu sözlerin hukuken değerlendirilmesi için uygunluk, elverişlilik, yeterlilik koşullarının gerçekleşmesinin gerektiğini, halbuki olayda bu koşulların gerçekleşmediğini, sözlerin kavga sırasında kızgınlık ve ciddi bir niyet olmadan söylendiğini kabul ederek" önceki hükümde direnmiştir. Bozulan kararda yer almayan bu yeni açıklamalar ve değişik gerekçe Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunda incelenmesi olanaksızdır. Şeklen direnme gibi görünen bu karar özde, ilk karar niteliğinde olup incelemenin Özel Dairece yapılması gerekir.
Bu itibarla, saptanan eylemli uyma nedeniyle incelenmek üzere dosyanın 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan iki üye; "eylemli uyma olmadığından inceleme yapılması ve daire bozması haklı nedenlere dayandığından hükmün bozulması gerektiği" görüşüyle karşı oy kullanmışlardır.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle; Yerel Mahkemenin son kararı niteliği itibariyle eylemli uyma olduğundan, temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığına TEVDİİNE isteme aykırı olarak oyçokluğuyla karar verildi.