 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
Esas No: 1993/284
Karar No: 1993/308
Tarih: 06.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Marmaris Orman İşlt. Md. vekili Av.Nesrin Söylemez Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu Orman yangınına neden olmak suçundan sanık Hüseyin öz hakkında 2253 Sayılı Yasanın 12/1 nci maddesi uyarınca ceza tertibine yer olmadığına, aynı yasanın 10/1 nci maddesi uyarınca velisine teslimine 9.700.000 lira ağaçlandırma giderinin sanıktan alınıp katılan Orman İdaresine verilmesine ilişkin MArmaris Asliye Ceza Mahkemesince verine 10.12.1991 gün ve 33/682 sayılı hükmün C.Savcısı ve katılan idare vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 9.Ceza Dairesi 13.11.1992 gün ve 9341/10229 sayı ile;
C.Savcısının süresinde bulunmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine,
Müdahil Orman İdaresi vekilinin temyizine hasren yapılan incelemede,
Oluşa toplanan delillere ve dosya kapsamına göre tebliğnamedeki (1) nolu bozma nedenine katılınmamışsa da,
1- CMUK.nun 365 ve müteakip maddelerine göre suçtan doğrudan zarar gördüğü belirlenemeyen içmeler Belediyesinin müdahilliğine ve vekili yararına vekalet ücretine hükmolunması,
2- Müdahil Orman İdaresinin Hukuk mahkemesine başvurmakta muhtariyetini engeller şekilde maddi tazminat talebinin reddine,
3- Hükmün niteliğinegöre sanığa temelde tazminat niteliğinde olan ağaçlandırma gideri yüklenmesine olanarak bulunmadığı gözetilmeden suç tarihi itibariyle birsonraki döneme ait cetvellerde esas alınmak suretiyle bu konuda yazılı hüküm tesisi" isabetsizliğinden kararı bozmuştur.
Yerel Mahkeme ise 10.3.1993 gün ve 3/90 sayı ile (2) ve (3) nolubozma nedenlerine uymuş (1) nolu bozma nedenine karşı gerekçe göstermeden önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükümde O yer C.Savcısı tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya Yargıtay C.Başsavcılığının bozma istekli 20.10.1993 gün ve 9/32949 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : İncelenen dosyaya göre;
Sanık 2.9.1979 doğumludur. Yargılama aşamasında 18 yaşını bitirmemiş olduğu halde kendisine müdafii tayin edilmeden yargılamaya devam edilerek önceki hükümde direnilmiştir.
Oysa 1.12.1992 gün ve 3842 Sayılı Yasanın 15 nci maddesiyle değiştirilen CMUK.nun 138 nci maddesinde "... yakalanan kişi veya sanık onsekiz yaşını bitirmemiş yahut sağır veya dilsiz veya kendisini savunamayacak derecede malul olur ve bir müdafide bulunmazsa talebi aranmaksızın kendisine müdafi tayin edilir" hükmü yer almaktadır.
Açıklanan bu usul kuralı buyurucu nitelikte olup 18 yaşını bitirmemiş olan sanığa talebi aranmaksızın müdafii tayin edilmesi zorunludur.
İncelenen dosyada 18 yaşını bitirmemiş olan sanığa müdafi tayin edilmeden yargılamaya devam edilerek davanın sonuçlandırıldığı saptandığına göre direnme hükmün sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu usuli nedenle bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yerel Mahkeme direnme hükmünün sair yönleri incelenmeksizin öncelikle yukarıda açıklanan usuli nedenle BOZULMASINA, 6.12.1993 günü oybirliğiyle karar verildi.