 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E. 1993/1-13
K. 1993/38
T. 22.2.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ADAM ÖLDÜRMEK
SUÇA ORTAKLIK
YASAL İNDİRİM
KARAR ÖZETİ Sanığın itiraz kapsamı dışında kalan arkadaşları ile birlikte ölene karşı işledikleri etkili eylem suçunun kanıt ve izlerini ortadan kaldırmak ve kendilerini bu nedenle cezadan kurtarmayı sağlamak amacıyla yüklenen öldürmek suçunu işlediklerinden, TCK.nun 66/son maddesinde açıklanan yasal indirim nedeninin olayda uygulama yeri bulunmamaktadır.
(765 s. TCK. m. 450/1-9, 59, 66/son)
Adam öldürmek suçundan sanık Resul'un TCK.nın 450/1-9 ve 59. maddesi uyarınca ölünceye kadar ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, (Çorum Ağır Ceza Mahkemesi)nce 28.4.1992 gün ve 1990/183-1992/64 sayı ile verilen hükmün, sanık müdafi tarafından temyizi ve kendiliğinden de temyize tabi bulunması nedeniyle, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nce 24.12.1992 gün ve 2590-2945 sayı ile, usul ve yasaya uygun görülen hükmün onanmasına, karar verilmiştir.
Yargıtay C. Başsavcılığı ise, 18.1.1993 gün ve 1-64031 sayı ile (Sanık Canan'ın, babası olan ölenin sadece dövülmesini istemesi üzerine, sanık Resul ve itiraz kapsamı dışında kalan sanıklar tarafından dövüldüğü ve sarhoş olan ölenin dövüldüğü yerde sızarak kaldığı, daha sonra sanık Canan'ın sanık Resul'e "keşke öldürseydiniz" diyerek onun öldürülmesini istemesi üzerine, sırf bu nedenle yeni bir karar vererek, diğer sanıkları ikna edip, basit bir dövme suçunun kanıt ve izlerini ortadan kaldırmak için değil, sevgilisi olan Canan'ın isteği üzerine onu öldürmeye karar vermek icrasına katıldığı anlaşıldığından hakkında TCK.nın 66/son maddesi uygulanmalıdır) görüşü ile itiraz etmiştir.
Dosya, 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
İncelenen dosyaya göre;
Özel Daire ile Yargıtay C. Başsavcılığı arasındaki uyuşmazlık, sanık Resul hakkında, TCK.nın 66/son maddesinin uygulanması gerekip, gerekmediği hususundadır.
Sanık Resul, ölenin kızı olan ve bir avukat yazıhanesinde çalışan sanık Canan'ı sevmekte ve onunla konuşmaktadır. Sanık Canan sık sık babasından yakınmakta ve kendilerine eziyet ettiğini sanık Resul'e söylemekte ve aralarındaki ilişkiye de karşı çıktığını, bu nedenle ilişkilerinin süremeyeceğini belirtmektedir. Olay günü de bir lokantada buluşmuşlar, akşam sanık Canan, sanık Resul'ü arayarak, babasının kendilerine yine bağırıp çağırdığını açıklayınca, "ben onu bir döveyim" dediğinde, sanık Canan, "keşke böyle bir davranışta bulunsan" diyerek, sanık Resul'ün düşüncesini desteklemiştir. Bunun üzerine sanık Resul, itiraz kapsamı dışındaki sanıklara durumu açıklamış, onların da, kabul etmesi üzerine öleni birahaneye davet etmiştir. Saat 24.00'e doğru hep birlikte birahaneden çıkmışlar, ıssız bir yerde, öleni tahrik ederek ciddi biçimde döverek, olay yerinde bırakmışlardır. Arkadaşlarını mobilya dükkanına gönderen sanık Resul, sanık Canan'ın evine gidip, olayı anlatınca, tepkiyle karşılaşmamış aksine "keşke öldürseydiniz" biçiminde bir sözle karşılaşmıştır. Daha sonra arkadaşlarının yanına dönen sanık Resul, ciddi biçimde dövdükleri ölenin ayılması durumunda, kendilerini şikayet edeceği ve bu nedenle cezalandırılabilecekleri düşüncesi altında yeni bir karar vererek ve diğer arkadaşlarını ikna ederek, dövmek cürmünün iz ve kanıtlarını yok etmek amacı ile ciddi biçimde dövdükleri ölenin öldürülmesine karar vermiş ve hep birlikte icra etmişlerdir. Olayın açıklanan biçimde gelişip, sonuçlandığı hususunda bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Bu oluşa göre; sanığın itiraz kapsamı dışında kalan arkadaşları ile birlikte ölene karşı işledikleri etkili eylem suçunun kanıt ve izlerini ortadan kaldırmak ve kendilerini bu nedenle cezadan kurtarmayı sağlamak amacıyla yüklenen öldürmek suçunu işlediklerinden, TCK.nın 66/son maddesinde açıklanan yasal indirim nedeninin olayda uygulama yeri bulunmamaktadır.
Bu itibarla itirazın reddine karar verilmelidir.
S o n u ç Açıklanan nedenlerle Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının (REDDİNE), 22.2.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.