ÖZET :. Aynı mütecavizin ikinci ve daha sonraki veya onun yararına üçüncü kişilerin ilk tecavüz ve müdahalelerinin varlığı İdari makamlarca saptanıp karara bağlanarak, bu karar infaz edildikten sonra, 3091 sayılı Yasanın 15. maddesindeki suçun oluşması söz konusu olur.

 

3091 sayılı Yasaya aykırı davranışta bulunmak suçundan sanık Hamzanın aynı Yasanın 15/a ve 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri uyarınca iki kez cezalandırılmasına ilişkin, (Güzel yurt Sulh Ceza Mahkemesi)nce 20.12.1990 gün ve 22-38 sayı ile verilen hüküm C. Savcısı tarafından temyiz edildiğinden, dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nce 15.10.1991 gün ve 6881-9306 sayı ile;

 

(Sair itirazlar yerinde görülmeyerek,

 

Sanığın ıhlara Kasabası Belediye sınırları içinde olan, Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan dere yatağına ağaç dikmek ve sürmek suretiyle 28.3.1986 günlü el atması nedeniyle 11.4.1986 gün ve 59 sayı ile verilen birinci men kararının 16.4.1986'da infaz edildiği, bu infaza rağmen aynı yere yeniden ağaç dikmek suretiyle 11.2.1987'de tekrar el atmada bulunduğu, bu el atmasının da 20.2.1987 gün ve 11 sayı ile önlenerek infazının yapıldığı, üçüncü kez 9.4.1 990 günlü el atması ile ilgili idari soruşturma yapılmaksızın C. Savcılığında yapılan soruşturma sonucu 3091 sayılı Yasaya aykırılık suçundan tek dava açılmışsa da sanığın ilk iki el atmasının varlığı saptanmış ve koşulları da oluşmuş bulunmakla 3091 sayılı Yasaya aykırılıktan kurulan ilk hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, sanığın 9.4.1990 günkü el atması ile ilgili olarak, ilk suçun oluşmasından sonra verilmiş bir men kararı olmadığından ve el atmaya konu yerin Belediye sınırları kapsamında bulunması nedeniyle de 513/2 ve 3091 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının koşulları bulunmadığından sanığın beraeti yerine ikinci kez 3091 sayılı Yasaya aykırılıktan mahkumiyet kararı verilmesi) isabetsizliğinden oyçokluğuyla bozulmuştur.

 

Yerel Mahkeme ise, 23.1.1992 gün ve 37/1 sayı ile; (3091 sayılı Yasanın 12. maddesindeki hüküm idarenin izleyeceği yöntemi düzenlemektedir. Suçtan zarar gören kişi ikinci elatma üzerine doğrudan C. Savcılığına başvurabilir. Bu durumda mahkeme ikinci elamanın var olup olmadığını saptamalıdır. idareye başvurulmaması sonucu etkilemez) biçimindeki açıklama ile önceki hükümde direnmiştir.

 

Bu hüküm de, sanık tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın "onama" istekli 26.6.1992 gün ve 18269 sayılı tebliğnamesiyle, 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

incelenen dosyaya göre;

 

Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, ikinci ve daha sonraki tecavüz ve müdahalelerde, birinci tecavüz ve müdahalede olduğu gibi idarece soruşturma yapılmasının gerekli olup olmadığı hususundadır.

 

3091 sayılı Yasanın 3, 5, 7. maddelerindeki yönteme uygun olarak İdarece taşınmaza vaki müdahale ve tecavüzün önlenmesine karar verildikten sonra, bu taşınmaza aynı mütecaviz tarafından ikinci kez ve daha sonraki veya onun yararına başkaları tarafından bilerek ilk kez tecavüz veya müdahalede bulunulduğu takdirde, Yasanın 12. ve 31.7.1985 gün ve 18828 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yönetmeliğin 48 ve 51. maddeleriyle yürürlükten kaldırılan 5917 sayılı Yasada yer almayan yeni bir düzenleme getirilmiş ve ilk tecavüz ve müdahalede olduğu gibi, bu kerre de idarece soruşturma yapılarak tecavüz ve müdahalenin önlenmesine karar verilmesi ve bu kararın yerinde infaz edilmesi zorunluluğu getirilmiştir. Bu gibi durumlarda İdarece infaz tutanağı dosyasına konulduktan sonra 3091 sayılı Yasanın 15. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere evrak, suçun işlendiği yer Cumhuriyet Savcılığına gönderilmelidir.

 

2. tecavüz için konulan başvuru süresi, yapılacak soruşturmanın ve verilecek kararın niteliği, bu kararı da içerecek şekilde her iki kararla ilgili dosyanın C. Savcılığına tevdii halinde 15. madde uyarınca mütecaviz hakkında karar verileceğine dair düzenlemeler karşısında 12. maddenin gerekli kıldığı işlemler kovuşturma (dava) koşulu olmayıp, birinci men kararının mütemmim Cüzü'nü oluşturan cezalandırma koşulu (suç unsuru)dur. idari makamlarca verilmiş ikinci men kararı ve bunun infazı olmadıkça sanığın, 3091 sayılı Yasanın 1 5?maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilemez.

 

o halde, aynı mütecavizin ikinci ve daha sonraki veya onun yararına üçüncü kişilerin ilk tecavüz ve müdahalelerinin varlığı idari makamlarca saptanıp karara bağlanarak, bu karar infaz edildikten sonra 3091 sayılı Yasanın 15. maddesindeki suçun oluşması söz konusu olur.

 

Uyuşmazlık konusu olayda, üçüncü kez tecavüzde bulunduğu ileri sürülen sanığın bu tecavüzü idari makamlarca saptanıp karara bağlanmadan ve bu karar infaz edilmeden, C. Savcılığına şikayette bulunularak, sanık hakkında dava açıldığı anlaşıldığından, Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken direnme kararı verilmesi isabetsizdir. Hükmün bozulmasına karar verilmelidir.

 

Kurul Üyesi İ. Oğuz; "Yasanın 12. maddesi, İdareye başvurulduğunda izlenecek yöntemi düzenlemektedir. Bu itibarla yerel Mahkemenin somut olayda üçüncü tecavüzü saptamış bulunması nedeniyle ikinci suçun da yasal unsurları oluştuğundan, direnme kararının onanmasına karar verilmelidir" açıklaması ile karşı oy kullanmıştır.

 

S o n u ç Açıklanan nedenlerle, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, direnme kararının isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 2/3'ü aşan oyçokluğuyla 28.9.1992 tarihinde karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972