 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1992/363
K: 1993/21
T: 01.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taahhüdü ihlal suçundan sanık Ali Emin C...'ın İİK.nun 340. maddesi gereğince bir ay hafif hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Düzce İcra Hakimliğince verilen 30.4.1992 gün 131/417 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen;
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 30.6.1992 gün 7680/8745 sayı ile;
"Takip konusu alacakla ilgili olarak borçlu sanığa ödeme emri tebliğinden önce yapılan ödeme taahhüdünün geçerli olmadığı, İİK.nun 340. maddesindeki suçu oluşturmayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme 17.9.1992 gün 797/930 sayı ile;
"Ödeme emri 19.11.1990 tarihinde sanığa tebliğ edilmiş, bir yıl sonra 18.11.1991 günü taahhütte bulunulmuştur. Taahhüt ödeme emrinin tebliğinden önce değil, bir yıl sonra yapılmıştır." gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmekle, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, "süresinden sonra yapılan temyiz isteğinin reddini" isteyen 22.12.1992 tarihli tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 17.9.1992 tarihinde sanığın yokluğunda verilen mahkumiyet kararı, 23.10.1992 günü sanığın görev yaptığı okulun müdürüne tebliğ edilmiş ve hüküm sanık tarafından 2.11.1992 günü temmyiz edilmiştir.
Temyiz davası açılabilmesi için İİK.nun 353. maddesinde öngörülen yedi günlük süre, yasal tatil olmayan 30.10.1992 günü mesai bitimi sona erdiğinden, temyiz süresinin geçirildiği ve sanığa hükmolunan cezanın miktarı itibariyle de hükmün, "CMUK.nun 305. maddesi gereğince kendiliğnden temyize tabi olmadığı" anlaşıldığından, sanığın temyiz isteğinin bu nedenle reddine karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, yasal süre geçtikten sonra açılan temyiz davasının, (REDDİNE) 1.2.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
