 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1992/112
K: 1992/134
T: 04.05.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Karşılıksız çek keşide etmek suçundan sanık İdris hakkındaki kamu davasının düşürülmesine ilişkin, (Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi)nce 9.4.1990 gün ve 903-226 sayı ile verilen hükmün C. Savcısı tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesi'nce, 27.11.1990 gün ve 6923-12823 sayı ile;
(Davasından vazgeçtiğine dair resmi mercilere yapılmış yazılı veya sözlü beyanı bulunmayan davacının, davetiye tebliğine rağmen duruşmaya gelmediği için şikayetinden zımnen feragat ettiğinin kabulü suretiyle, yasal anlamda vazgeçme söz konusu olmadığı gözetilmeden düşme kararı verilmesi) isabetsizliğinden bozulmuştur.
Yerel Mahkeme ise, 28.3.1991 gün ve 45-226 sayı ile; (açıklamalı davetiyeye rağmen duruşmaya gelmeyen şikayetçinin bu davranışı, şikayetten zımnen vazgeçme olarak kabul edilmelidir) biçimindeki açıklamalarla önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de C. Savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın bozma" istekli 2.4.1992 gün ve 7/63429 sayılı tebliğnamesiyle, 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu4nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İncelenen dosyaya göre;
Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, açıklamalı davetiyeye rağmen duruşmaya gelmeyen şikayetçinin bu davranışının şikayetten zımnen vazgeçme niteliğinde olup olmadığı hususundadır.
Yargılama Yasasında, şikayetten vazgeçme belirli bir şekle tabi olmamakla beraber, şikayetçinin bu iradesini hiçbir duraksamaya yol açmayacak biçimde açıklaması gerekmektedir. Bu açıklama mahkeme önünde beyanda bulunmak suretiyle sözlü olarak yapılabileceği gibi dilekçe ile veya tutanak düzenlenmek üzere mahkeme tutanak yazıcısına beyanda bulunmak suretiyle de yapılabilir. Bunun gibi mahkeme dışında da şikayetten vazgeçme olanaklıdır. Bu halde de şikayetçinin vazgeçme iradesini açıklıkla belirtmesi aranmalıdır.
Ancak, şikayetçinin vazgeçme iradesini açıklamaksızın, açıklamalı davetiye üzerine de olsa duruşmaya gelmemesi onun şikayetten zımnen vazgeçtiği biçiminde kabul edilemez.
Yargılama Yasası 361. maddesinde düzenlenen şahsi davada, şahsi davacının duruşmaya gelmemesi hali davadan vazgeçme nedeni olarak kabul edilmiştir. Bu düzenleme yorum yoluyla şikayete tabi suçlarda uygulanamaz.
Şikayete tabi suçlarda, şikayetçinin vazgeçme iradesini hiçbir duraksamaya yol açmayacak biçimde açıklaması gerekmektedir. Açıklamalı davetiyeye rağmen duruşmaya gelmemesi onun davadan zımnen vazgeçtiği biçiminde yorumlanamaz. O halde, direnme kararının bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden direnme kararının istem gibi BOZULMASINA, 4.5.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.