DAVA : Kastın aşılması suretiyle adam öldürmek suçundan sanık Nazmi Paydak'ın TCK.nun 452/2, 51/1. ve 59. maddeleri uyarınca sonuçta 3 sene 1 ay 15 gün ağır hapis cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 20.2.1991 gün ve 1988/75-1991/12 sayılı hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesi 13.6.1991 gün ve 1204/1703 sayı ile;

".. Sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 29.11.1982 gün ve 227/480 11.3.1985 gün ve 228/132, 20.11.1989 gün ve 302/316 Dairemizin 22.11.1989 gün ve 2835/3286, 6.2.1990 gün ve 3508/176 sayılı kararlarında açıkladığı gibi TCK.nun 452.maddesinin uygulanmasında failce yapılan hareketin objektif takdire göre ölüm sonucunun meydana getirmeye uygun ve elverişli sayılması daima aranmalıdır. Her olayın özellikleri gözönünde tutularak vuku bulan bir müessir fiilde ölüm sonucu arasında illiyet bağının bulunup bulunmadığının takdiri mevcut raporları da değerlendirerek davaya bakan hakime aittir.   İka edilen müessir fiilden sonra bir inkita vuku bulmuşsa ölüm kalp hastalığı vesaire gibi müessir fiilin doğal sonucu olmayan bir sebepten ileri gelmişse ve maktülün zaruri olmayan davranışları mevcut sebeplere eklenerek illiyet bağının kesilmesi neden olmuşsa ölüm sonucundan fail sorumlu tutulamaz kendisinin asıl kastettiği ve gerçekleştirdiği eylem olan müessir fiilden sorumlu tutulması gerekir.

Olayımızda da elektrik işleri etüd İdaresinde Başmüfettiş olan sanık Nazmi Paydak maruz kaldığı tahrikin etkisiyle maktül edip Kaynak'ı tokatlayarak yere düşmesine ve bu düşme sonucu "lumeruz Kollum sirarjikuna ile femur intertrokanterik nahiyede taze kırık" husule gelmesine neden olmuştur. Olay yerinde fenalaşan maktül bu kırıkların tedavisi için hastaneye yatırılmış ölüm sonucu hastaneye yatırılışından (9) gün sonra 24.1.1988 tarihinde husule gelmiştir. Adli Tıp Kurumu 1. İhtisas Kurulunun 2.8.1989 gün ve 1112 sayılı raporunda "ölümün siroz kalp ve böbrek yetmezliğinin müşterek etkisiyle solunum ve dolaşım durmasından ileri geldiği ve maktül hakkında olaydan önce düzenlenen çeşitli raporlar da "20-30 yıldır devam eden hipertansiyon 1984 yılından beri şeker hastalığı, siroz kronik bronşit böbrek hastalığı bulunmasına rağmen sigara kullandığı gibi 30 yıldır günde bir şişe rakı içtiği" sanık tarafından yararlanıp hastanede yatarken "maktülde psişik bozukluklar ve halliusinasyonlar olduğu, konsültasyonda alkol yoksunluğu düşünülüp tedavi düzenlendiği, ölmeden bir gün önce 23.1.1988 tarihinde halliusinasyonların artması nedeniyle nöroloji ve dahiliye konsültasyonu yapıldığı" da gözönünde tutulduğunda ölüm sonucundan sorumlu tutulmasına imkan olmayan sanığın maktülde husule getirdiği yaraların hayati tehlike doğurup doğurmayacağı ve kaç gün iş ve gücüne engel teşkil edeceği hususunda Adli Tıp Kurumundan yeni bir rapor alındıktan sonra TCK.nun 456. maddesinin bu rapora uygun düşen fıkrası 458, 51/1, 59 maddelerinin uygulanması suretiyle cezalandırılmasına karar verilmesinde zorunluluk bulunduğu halde yazılı şekilde hüküm tesisi" isabetsizliğinden üyeler İ. Özkaya ve Ü.Kızılkılıç'ın "olay tarihine kadar faal olan ve sağlığı yönünden hiç bir şikayeti bulunmayan maktülün maruz kaldığı müessir fiilin tevlit ettiği kemik kırıkları nedeniyle kaldırıldığı hastanede hadiseden sekiz gün sonra failce bilinmeyen esbabın inzimamı ile vefat ettiği ve sanığın fiili ile ölüm arasında illiyet bağı bulunduğu hukuki ve fenni delillerle sübuta ermiş olmakla hükmün onanması yerine çoğunluğun salt kırığın oluşumuna ve bu kabul ile suç vasfına yönelen bozma düşüncesine katılmıyoruz" biçimindeki ayrık oylarıyla oyçokluğu ile kararı bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise 21.11.1991 gün ve 123/133 sayı ile; Muhalefet görüşüne uygun açıklamalarla önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükümde sanık vekilleri tarafından süresinde temyiz edildiğinden dosya Yargıtay C. Başsavcılığının onama istekli 10.4.1992 gün ve 5939 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : İncelenen dosyaya göre;

Aynı apartmanda maktül yönetici sanıkta sakinlerden biridir. Olay günü yakıt gideri ve aidat yüzünden çıkan tartışmada sanık tokatla maktüle vurup yere düşürmüş yerde iken de tekmelemiştir. Bu düşme ve tekmeleme sonucu kol ve bacağından kırıklar oluşan maktül tedavi için kaldırıldığı hastanede olaydan 9 gün sonra ölmüştür.

Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında saptanan bu oluşta bir uyuşmazlık yoktur. Uyuşmazlık sanığın eylemi ile maktülün ölümü arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığına ilişkindir.

TCK.nun 452. maddesinin tatbiki için fail tarafından istenmemiş olan ölüm neticesinin fail tarafından istenmiş olan müessir fiille husule gelmiş olması lazımdır. İka edilen müessir fiilden sonra bir inkita vuku bulmuşsa ölüm kalp hastalığı vesaire gibi müessir fiilin doğal sonucu olmayan bir sebepten ileri gelmişse ve maktülün zaruri olmayan davranışları mevcut sebeplere eklenerek illiyet bağının kesilmesine neden olmuşsa bu madde uygulanamaz. Failin kast ettiği ve gerçekleştirdiği müessir fiilden sorumlu tutulması gerekir.

İncelenen maddi olayda sanığın eylemi sonucu kol ve bacağından kırıklar oluşan maktül olaydan 9 gün sonra siroz, kalp ve böbrek yetmezliğinin müşterek etkisiyle solunum ve dolaşım durmasından ölmüştür.

Maktül hakkında olaydan önce düzenlenen çeşitli raporlarda 20-30 yıldır devam eden hipertansiyon 1984 yılından beri şeker hastalığı, siroz kronik bronşit, böbrek hastalığı bulunduğu buna rağmen sigara kullandığı gibi 30 yıldır günde bir şişe rakı içtiği, sanık tarafından yaralanıp hastanede yatarken psişik bozukluklar ve halliusinasyonlar olduğu yapılan konsültasyonda alkol yoksunluğu düşünülüp tedavi uygulandığı ölmeden bir gün önce halliusinasyonların artması nedeniyle nöroloji ve dahiliye konsültasyonu yapıldığı belirtildiğine göre eylemiyle ölüm arasında illiyet bağı bulunmayan sanığın ölüm sonucundan sorumlu tutulması mümkün değildir.

Çünkü, ölüm, sanığın eyleminin doğal sonucu olan bir sebepten husule gelmemiş maktülün hastanede yattığı zaman dilimi içinde önceden mevcut başka bünyevi nedenlerden husule gelmiştir.

Adli Tıp Kurumunca düzenlenen raporlarda uygulanacak yasa maddesi de gösterilmek suretiyle sanığın eylemiyle ölüm arasında illiyet bağı bulunduğu belirtilmişse de hukuki kavram illiyet bağının tesbiti ve uygulanacak yasa maddesinin tayini var olan tüm delilleri olaysal olarak değerlendirmesi gereken hakime aittir.

Bu nedenle sanığın maktülde meydana getirdiıği kırıkların hayati tehlike doğurup doğurmayacağı ve kaç gün iş gücüne engel teşkil edeceği hususlarında Adli Tıp Kurumu ilgili Dairesinden yeni bir rapor alındıktan sonra sanığın TCK.nun 456. maddesinin bu rapora uygun düşen ilgili fıkrası 458, 51/1 ve 59. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle Yerel Mahkeme direnme hükmünün isteme aykırı olarak BOZULMASINA 27.4.1992 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972