ÖZET : Temyiz incelemesi yapılabilmesi için, açılmış bir temyiz davasının varlığı gerekir. Usul Yasası, temyiz davası açılması için iki koşul aramaktadır.

 

Hırsızlık malı bilerek satın almak suçundan sanık Arslan'ın TCY.nın 512, 522 ve 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca 67.500 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin, (Yenimahalle 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nce 26.10.1989 gün ve 791/702 sayı ile verilen hükmü inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesi, 16.1.1990 gün ve 10786-64 sayı ile;

 

"1- Sanığın satın aldığı fıstığın değerinin suç tarihindeki ekonomik koşullara ve paranın satın alma gücüne göre, normal yerine pek fahiş kabulü,

 

2- Sanığın suçu birlikte işlemediği diğer sanıklara ait keşif ve yargılama giderinden sorumlu tutulması" isabetsizliğinden bozma kararı vererek, bozmayı temyiz etmeyen sanık Murat'a da teşmil etmiştir.

 

Yerel Mahkeme ise, 19.6.1990 gün ve 602-427 sayı ile; bozma kararı verilen hükme yönelik temyiz bulunmadığı, bu nedenle hükmün kesinleştiği, biçimindeki açıklama ile önceki hükümde direnmiştir.

 

Bu hüküm de sanık müdafii tarafından süresinde temyiz edildiğinden, dosya C. Başsavcılığı'nın "onama" istekli 13.2.1991 gün ve 8450 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

İncelenen dosyaya göre;

 

Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlık, inceleme konusu hükme ilişkin olarak sanık müdafii tarafından temyiz davası açılıp açılmadığı hususundadır.

 

Sanık hakkında aynı mahkemede, TCY.nın 512. maddesi uyarınca sonuçlandırılmış iki dava bulunmaktadır.

 

Bunlar Yenimahalle 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin;

 

1- 25.10.1989 gün ve 1989/792-681 sayılı,

 

2- 2610.1989 gün ve 1989/791-702 sayılı, kararlarını içeren dosyalardır.

 

Bunlardan 1989/792-681 sayılı dosyada sanığa sonuç olarak 2 ay 15 gün hapis ve 33.330 lira ağır para cezası tayin edilirken, 1989/791-702 sayılı dosyada ise sadece 67.500 lira ağır para cezasına hükmolunmuştur.

 

Sanık müdafii 8.11.1989 günlü temyiz dilekçesinde, açıkça Yerel Mahkemenin 2 ay 15 gün hapis ve 33.330 lira ağır para cezasını içeren kararını temyiz etmiş, ancak yanlışlıkla bu temyiz dilekçesi tutanak yazıcısı tarafından 1989/791-702 sayılı dosyaya konulmuş ve dosya Yargıtay'a gönderilmiştir.

 

Yargıtay C. Başsavcılığı'nda yanlışlık fark edilmediğinden düzenlenen tebliğname üzerine, dosyayı inceleyen 6. Ceza Dairesi'nce de durum farkedilmediğinden hüküm yukarda açıklanan biçimde bozulmuştur.

 

Temyiz incelemesi yapılabilmesi için, açılmış bir temyiz davasının varlığı gerekir. Usul Yasası temyiz davası açılması için iki koşul aramaktadır:

 

a- İstek koşulu: Buna göre temyiz davasının kendiliğinden açılmaması, bir isteğe gerek göstermesi kuraldır. Davasız yargılama olmaz ilkesi de bunu gerektirir. Bunun ayrıcalığını kendiliğinden temyize tabi (CYUY. 305/1.maddesinde onbeş sene ve yukarısı hürriyeti bağlayıcı cezalar ile ölüm cezaları) cezalar oluşturur.

 

b- Süre koşulu: Temyiz davası belli bir süre içersinde açılmalıdır. CYUY.nın 310. maddesine göre, hükmün tefhiminden veya tebliğinden bir hafta içinde temyiz davasının açılması gerekir.

 

Bu iki koşula uygun temyiz davası yoksa; yukarda açıklanan ayrıcalık dışında hükmün Yargıtay tarafından denetlenmesi olanaklı değildir.

 

Yenimahalle 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 1989/791-702 sayılı dosyasındaki, mahkumiyet hükmüne karşı sanık ve müdafii tarafından temyiz davası açılmadığı halde, Yargıtay incelemesi yapılarak hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Açılmış bir temyiz davası bulunmadığından Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nin 16.1.1990 gün ve 10786-64 sayılı bozma kararı ile buna yönelik 19.6.1990 gün ve 602/427 sayılı direnme kararı hukuki değerden yoksun bulunduklarından Yerel Mahkemenin 26.10.1989 gün ve 1989/791-702 sayılı kararının temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin saptanmasına.

 

Bu itibarla, hukuki değerden yoksun direnme kararına yönelik temyiz inceleme isteğinin reddine, bu dosya içersinde bulunan ve Yenimahalle 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 25.10.1989 gün ve 1989/792-681 sayılı kararına ilişkin temyiz dilekçesinin bu dosya içersine konularak dosyanın Yargıtay'a gönderilmesinin mahallinde sağlanması gerekir.

 

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, direnme hükmü hukuki değerden yoksun bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteğinin reddine, yukarda açıklanan gereklerin sağlanması için dosyanın yerine gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığına VERİLMESİNE, 18.3.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972