 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E. 1991/3-362
K. 1992/5
T. 3.2.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ORMAN SUÇU
DÜŞÜK VE DEVRİK
ÖZET Dikiliden ağaç kestiğine dair kesin delil bulunmayan sanığın, mevcut orman emvalini devrik ve düşükten temin ederek orman dışına çıkardığına ilişkin aksi sabit olmayan savunmasına itibar edilerek Orman Kanununun 91/5. maddesi ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekir.
(6831 s. OK. m. 91/5)
Orman Yasasına aykırı davranmak suçundan sanık Hasan'ın, 6831 sayılıYasanın 91/1-4, 647 sayılı Yasanın 4. maddeleri gereğince 1.960.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, tazminat ve nisbi harç tayinine ilişki (Ovacık Sulh Ceza Mahkemesi)nce verilen 7.12.1989 gün 23/65 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesi, 21 .12.1990 gün, 7471/13402 sayı ile;
"Davanın dayanağını oluşturan suç saptama tutanağında avlu çiti (darabası) olarak kaçak emval kullanıldığının görüldüğü ancak sanığın bulunamadığı yazılı olmasına, sanık duruşmadaki sorgusunda emvali ormandan temin etmediğini bildirmesine ve bunları kestiğine dair bir delil de bulunmamasına göre, sabit olan eyleminin Orman Yasasının 108/1. maddesindeki suçu oluşturduğu ve bu madde ile hüküm kurulması gerektiği düşünülmeyerek suçun nitelendirilmesinde düşülen yanılgı sonucu yazılı madde ile uygulama yapılması" isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme, 20.3.1991 gün 11/6 sayı ile;
"Yapacak nitelikte ve yeni kesildiği anlaşılan emvallerin ormandan getirildiği, sanığın beyanı ile sabittir. Bu nedenle Orman Yasasının 108/1. maddesi uygulanamaz. Sanık, cezadan kurtulmak için dikiliden kestiğini söylememiş, sadece temin ettiğini belirtmiştir. Köylülere ihtiyaç odunu verilmiş, ormanda düşük, devrik, göçük kalmamıştır. Bu emvallerin boy ve orta kuturlarının birbirine yakın olması, çit amacıyla kesildiğini göstermektedir. Devrilmiş ağaçlardan temin edildiğine ilişkin savunmaya itibar edilmemiştir" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık ve Yerel C. Savcısı tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığının Orman Yasasının 108/1. maddesinin uygulanması gerektiği görüşüyle hükmün bozulmasını isteyen 17.12.1991 tarihli tebliğ namesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
Sanığın evi önünde avlu çiti olarak kaçak orman emvali kullanıldığının tespiti üzerine suç tutanağı düzenlenmiş ve ağaç kestiğinden bahisle hakkında kamu davası açılmıştır.
5.4.1989 günlü suç tutanağı ve bu tutanağın doğru olduğunu açıklayan tanık beyanlarına göre sanık; ağaç keserken görülmemiştir. Ağacın nereden kesildiği de kesin olarak belli değildir. Suç tutanağı düzenlenirken hazır bulunmayan sanık, duruşmada alınan savunmasında yüklenen suçu inkar etmiş, keşifte ise dikilinden ağaç kesmediğini, bu emvalleri kışın göçmüş ağaçlardan temin ettiğini ve ormandan getirdiğini beyan etmiştir.
Sanığın bu savunmasının aksini gösterir her türlü kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı kanıt elde edilememiştir. Varsayım, hükümlülük kararı verilmesinde kanıt sayılamaz. Suçun yasal kanıtlarla ispatlanması gerekir. Bu itibarla, dikiliden ağaç kestiğine dair kesin delil bulunamayan sanığın, mevcut orman emvalini devrik ve düşükden temin ederek orman dışına çıkardığına ilişkin aksi sabit olmayan savunmasına itibar edilerek Orman Yasasının 91/ 5. maddesi ile cezalandırılmasına karar verilmesi gerekirken, bazı varsayımlara dayanılarak dikiliden ağaç kesmek suçundan cezalandırılması ve bu hükümde direnilmesi yasaya aykırıdır. Direnme hükmünün açıklanan değişik bu gerekçeyle BOZULMASINA karar verilmelidir.
Çoğunluk görüşüne katılmayan bir Üye; "sanığın eylemi kaçak orman emvali bulundurma suçunu teşkil ettiğinden direnme hükmü; Özel Daire bozma kararında açıklanan nedenlerle bozulmalıdır" düşüncesiyle karşı oy kullanmıştır.
SONUÇ Yerel Mahkeme direnme hükmünün Özel Daire bozma kararı ve tebliğ namedeki istemden değişikveyukarıda açıklanan gerekçe ile (BOZULMASINA), 3.2.1992 günü oyçokluğuyla karar verildi.
