 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1991/350
K: 1993/71
T: 05.04.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Tehdit suçundan sanık Muzaffer Kaya'nın beraetine ilişkin Bozdağan Asliye Ceza Mahkemesince verilen 8.7.1991 gün 32/84 sayılı hükmün davaya katılan vekili tarafından temyizi üzerine dosyayı inceleyen,
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 8.11.1991 gün 5550/6649 sayı ile;
".. Tehdit cürmünün hukuki ve maddi konuları, suç kastının zaman süreci içindeki oluşumu ve niteliği suçun yapısına ilişkin nedenler gözetilmeden, tartışma ve kavga sırasında salt öfkeyle işlenen tehditin suç olamayacağı nedenine dayanılarak yasal temelden yoksun gerekçeyle hüküm kurulması" isabetsizliğinden bozmuştur.
Yargıtay C. Başsavcılığı 12.12.1991 gün 56 sayı ile;
"Ceza Genel Kurulunun 18.2.1991 gün 368/36 sayılı kararında belirtildiği üzere, mağdurda endişe ve korkunun doğması tehditi ihtiva eden sözlerin ciddi ve etkili olmasına bağlıdır. Tehditin hukuken değerlendirilebilmesi için uygunluk, elverişlilik, yeterlilik şartları gerçekleşmelidir. Söylenmesi için sebep olmayan ve yapılması mümkün bulunmayan, kızgınlıkla söylenen sözlerde tehdit suçunun kast unsuru yoktur". gerekçesiyle itiraz ederek Özel Daire bozma kararının kaldırılması ve hükmün onanmasını talep etmiştir.
Dosya 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Bozdağan C. Başsavcılığının 4.2.1991 gün 19/13 sayılı iddianamesiyle; (şikayetçinin "neden tarlama çöp atıyorsun" demesi üzerine sanığın; "Bu birşey değil, seni öldürüp buraya gömeceğim" dediğinden bahisle TCY.nın 191/2. maddesi gereğince cezalandırılması) için dava açılmıştır.
Ceza davasının konusu, iddianamede gösterilen fiilden ibarettir. Mahkemeler, sevk maddesi ile bağlı değildir. Görev hususunun tayininde, iddianamedeki nitelendirme nazara alınmalıdır. Sanık hakkında düzenlenen ve yukarda açıklanan iddianamede, sanığın eylemi basit tehdit suçu olarak vasıflandırılmış, eylemin TCY.nın 188/3. maddesinde belirlenen şekillerde işlendiğinden sözedilmemiştir. Bu nedenle, sevk maddesi olarak TCY.nın 191/2. maddesinin gösterilmesi zuhule müstenit olup, davaya bakmak Sulh Ceza Mahkemesinin görevi dahilindedir. Görev hususu kamu düzeni ile ilgili olduğundan yargılamanın her aşamasında nazara alınmalıdır. Davanın iddianamedeki nitelendirmeye aykırı olarak üst mahkemeye açılması, görevsizlik kararı verilmesine engel değildir. Dava, üst mahkeme olsa dahi, görevsiz bir mahkemede görülemez. İtirazın değişik gerekçe ile kabulüne, sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme hükmünün öncelikle bu sebepten bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yargıtay C. Başsavcılığı itirazının değişik gerekçe ile kabulüne, sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme hükmünün öncelikle yukarıda açıklanan usuli nedenle (BOZULMASINA), 5.4.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.