DAVA : Etkili eylem suçundan sanık M.D.'nin TCY.nın 456/3,59. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin... Ağır Ceza Mahkemesince verilen 18.12.1990 gün 45/96 sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesi 21.3.1991 gün 576/789 sayılı ile; "..Vücudumuzda çitf olarak bulunan organlardan birinin fonksiyonunu tamamen kaybetmesi "uzuv tatili" niteliğinde olup, bu organların devamlı surette zaafa uğraması ise TCK.nun 456/2. maddesinin uygulanmasını gerektirir "uvuz zaafı" niteliğinde olduğundan Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 15.11.1989 gün ve 11218 sayılı raporu içeriğine göre, sanığın TCK.nun 456/2,59. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi" isabetsizliğinden bozmuş, Yerel Mahkeme 21.5.1991 gün 39/66 sayı ile;

"Bir kulağın görevini tamamen yapmaması uzuv tatili niteliğindedir. Mağdura ait raporda sol kulağın tamamen işitmmediği belirtilmiştir. Bu nedenle TCY.nın 456/3. maddesi uygulanmalıdır. Yargıtayın görüşüde bu doğrultudadır" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.

Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının bozma istemli 30.9.1991 tarihli tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Sanığın, arazi uyuşmazlığı nedeniyle olay sabahı köye ot getirmekte bulunan müdahili, sol kulakta total işitme kaybına neden olacak şekilde yaraladığı olayda, Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasında oluş ve sübutta ihtilaf yoktur. Uyuşmazlık konusu; sol kulakta meydana gelen total işitme kaybanını "uzuv tatili" sayılıp sayılmayacağı hususudur.

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun yerleşmiş içtihatlarında, vücudumuzda çift olarak bulunan uzuvlardan tek böbrek, tek göz, tek el, tek ayak, tek kulak gibi organlar müstakil bir uzuv sayılmıştır. Bunlardan birinin fonksiyonunu tamamen kaybetmesi TCY.nın 456/3. maddesinin uygulanmasını gerektirir "uzuv tatili", fizyolojik görevlerinin devamlı surette zaafa uğraması ise TCY.nın 456/2. maddesinde düzenlenen "uzuv zaafı" niteliğindedir.

Müdahil hakkında düzenlenen doktor raporlarında "sol kulakta total işitme kaybı" bulunduğu belirtilmiş, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 15.11.1989 gün 11218 sayılı raporunda ise "total işitme kaybının" devamlı "uzuv zaafı" mahiyetinde olduğu mütalaasında bulunulmuştur.

Sol kulaktaki total işitme kaybı, sol kulağın işitme görevini yapamaz hale gelmesi, fonksiyonunu tamamen kaybetmesidir. Bu durum ise, uzuv tatili niteliğindedir. Adli Tıp Kurumu raporunda uzuv zaafı olarak nitelendirilmesi maddi hatadır. Düzenlenen raporlara göre mevcut işitme noksanlığının uzuv zaafı veya uzuv tatili sayılıp sayılmayacağı ve yasaların hangi hükümlerinin ihlal edildiğinin tayin ve tespiti görevli mahkemeye aittir.

Bu itibarla, Yerel Mahkemenin mevcut raporları değerlendirerek TCY.nın 456/3. maddesi ile uygulama yapması isabetlidir. Sair yönleri de Usul ve Yasaya uygun bulunan direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle, Yerel Mahkeme direnme hükmünün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 4.11.1991 günü oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972