 |
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1991/2
K: 1991/37
T: 18.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yurt dışından manifesto fazlası yağ getiren M.E.'ye Gümrük Yasasının 154. maddesi gereğince Gümrük müdürü tarafından verilen ve gÜmrükler Başmüdürlüğünce onanan 1.726.155 lira para cezasının, itiraz üzerine ortadan kaldırılmasına ilişkin ... Asliye Ceza Mahkemesince verilen 31.1.1989 gün 1160/15 sayılı hükmün, aleyhine itiraz edilen hazine vekili tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesi 21.12.1989 gün 3007/12825 sayı ile;
"Cumhuriyet Savcısından sonra muteriz vekiline söz verilmemesi suretiyle CMUK.nun 251. maddesine muhalefet edilmesi"
İsabetsizliğinden bozmuş,
Yerel Mahkeme 7.5.1990 gün 170/296 sayı ile;
CMUY.nın 251. maddesi uyarınca ilk söz muterize (davacıya) sonra C. Savcısına daha sonra aleyhine itiraz olunan hazine vekiline verilmiştir. Bu nedenle, yapılan işlemde yasaya aykırılık yoktur" gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Bu hükmün de Yargıtayca incelenmesi aleyhine itiraz edilen vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C. Başsavcılığının onama istemli 20.12.1990 tarihli tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Gümrük müdürü tarafından Gümrük Yasasının 154. maddesi uyarınca verilen ve Gümrükler Başmüdürlüğünce onanan para cezasına vaki itiraz üzerine yapılan yagrılama sırasında Özel Daire ile Yerel Mahkeme arasındaki uyuşmazlığın konusu C. Savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdikten sonra itiraz eden vekiline söz vreilmesi gerekip gerekmediği hususu oluşturmaktadır.
CMUY.nın 251. maddesinde "Delillerin ikame ve münakaşası bittikten sonra söz davacıya ve ondan sonra Cumhuriyet Savcısına, sonra malen sorumluya ve daha sonra oda hemen sanığa verilir" hükmü yer almaktadır.
İncelenen dosyada; hakkında gümrük para cezası tayin olunan M.E. bu cezaya Asliye Ceza Mahkemesi nezdinde itiraz etmiştir. Her ne kadar "muteriz ve davacı" gibi gözükmete ise de, mahkumiyet hükmünün kesinleşmesi halinde para cezasını ödeyecek olan, itiraz edendir. Aleyhine itiraz edilen; muteriz hakında para cezasını tayin eden gümrük müdürlüğü olup, sanık sıfatını taşıdığı ve son sözün aleyhine itiraz edilen vekiline verilmesi gerektiği ileri sürülemez. İtiraz eden, neticede sanık olduğundan, C. Savcısının esas hakkındaki görüşünden sonra muteriz (itiraz eden) vekiline söz hakkı verilmelidir. Bu itibarla, direnme hükmü sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ : Tebliğnameye aykırı olarak, sair yönleri incelenmeyen Yerel Mahkeme direnme hükmünün öncelikle yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.