DAVA : Tedbirsizlik, dikkatsizlik sonucu ölüme neden olmak suçundan sanık Abdullah D.'ın TCY.nın 455/1. maddesi uyarınca 2 yıl hapis 7.500 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin Kadıköy 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen hükmün sanık vekili tarafından temyizi üzerine, dosyayı inceleyen Yargıtay 9. Ceza Dairesi 30.3.1989 gün 190/1677 sayı ile;

Hüküm tarihinde tayin edilen hapis cezasının süresi itibariyle teciline yasal olanak bulunmadığından 647 sayılı Kanunun 6. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına ilişkin gerekçe geçersiz sayılmıştır.

Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, Ancak;

3506 sayılı Kanunla değişik 647 sayılı Kanunun 6. maddesi uyarınca tecil sınırı genişletilmiş olduğundan hükmolunan cezanın miktarı da nazara alınarak bu hususta yeni bir takdir ve değerlendirme yapılmasında yasal zorunluluk bulunması nedeniyle bozmuş;

Yerel mahkeme 18.10.1989 gün 426/544 sayı ile;

Olayın oluş şekli, sanığın özellikle ehliyetsiz olarak tehlikeli madde yüklü olan kamyoneti kullanmış olması, kusur oranı, olayın vehameti ve toplumda meydana getirdiği zarar ve sanığın bir daha suç işlemeyeceği hususunda mahkemeye kanaat gelmediğinden 647 sayılı Yasanın 4/6. maddelerinin tatbikine yer olmadığına karar vermiştir.

Bu hükmün de Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde istenildiğinden dosya, Yargıtay C.Başsavcılığının bozma istemli 26.1.1990 tarihli tebliğnamesiyle 2. Ceza Dairesi Başkanlığı ve Özel Daire tarafından da 1. Başkanlığa gönderilmekle Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

 

KARAR : Ceza Genel Kurulunun uyum gösteren içtihatlarına göre, bir kararın direnme kararı kabul edilebilmesi için, bozmadan önce verilen kararla direnmeye ilişkin kararın AYNI olması gerekir.

Bozmadan sonra yeni ve değişik gerekçeye, açıklamalara ve kanıtlara dayanılarak verilen karar direnme kararı niteliğinde olmayıp yeni bir karardır. Temyiz edilmesi halinde özel Dairece denetlenmelidir. İncelenen dosyada; sanığın tedbirsizlik dikkatsizlik sonucu ölüme neden olmak suçundan cezalandırılmasına ilişkin yerel Mahkeme kararı özel Dairece; hükümden sonra yürürlüğe giren ve lehe olan 3506 sayılı yasa ile değişik 647 sayılı Yasanın 6. maddesinin yeniden takdir ve değerlendirilmesi için bozulmuştur.

Yerel Mahkeme, bozmadan sonra 647 sayılı Yasanın 3506 sayılı yasa ile değişik 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar vermiş, gösterilen bu yeni gerekçe ve irdeleme özel Dairece denetlenmemiştir. Özel Dairece incelenmeyen bir hususun doğrudan doğruya ve ilk kez Ceza Genel Kurulunca incelenmesi olanaksızdır. Bu hususun öncelikle özel Dairece denetlenmesi gerektiğinden saptanan eylemli uyma nedeniyle dosyanın tetkik edilmek üzere özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

 

SONUÇ : Açıklanan nedenlerle yerel Mahkemenin son kararı, niteliği itibariyle "bozmaya eylemli uyma" olduğundan, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın Özel Daireye gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine 2.4.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972