ÖZET: Sanıkların; meşe ağaçlarının 40-50 cm. boyundaki dip ve yan sürgünlerini oluşturan şah ve filizleri kesip köklemek suretiyle eylemi gerçekleştirdiklerine ve şah ile fihizlerin Orman Yasasının 91/5. maddesinin kapsamında değerlendirilmesi gereken dal olarak kabulü gerektiğine göre, sanıklar hakkında aynı Yasanın 91/2. maddesi ile hüküm kurulması yasaya aykırıdır.

 

Orman Kanununa muhalefetten sanık Mücahit, Diyadin hakkında yapılan duruşma sonunda; anılan Yasasının 91/2; 2253 sayılı Kanunun 12/2; 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 18.000'er lira ağır para cezası ile mahkumiyetlerine, cezalarının teciline, tazminat ve yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline, yediemindeki suç aletlerinin müsaderesine dair, (Palu Sulh Ceza Mahkemesi)nden verilen 24.11.1987 günlü ve 263/166 sayılı hüküm o yer C. Savcısı tarafından temyiz edilmiş olunmakla mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 17.4.1989 günlü tebliğnamesiyle daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:  

14.12.1988 günü yürürlüğe giren 3506 sayılı Yasanın 6. maddesiyle hüküm temyiz kabiliyeti kazanmış olduğu cihetle; mahalli mahkemenin 9.12.1987 gün ve 1986/263-1987/115 sayılı red kararı kaldırılmak suretile yapılan incelemede;

Sanıkların 15 yaşlarını bitirdikleri döneme ilişkin duruşmaların 2253 sayılı Yasanın 5. maddesi uyarınca gizli yapılmaması. giderilmesi mümkün olmadığından bozma nedeni sayılmamış, sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:

1- Davanın dayanağını oluşturan ve duruşmada dinlenen imzacı tanıkların yeminli anlatımları ile doğrulanan suç saptama tutanağında sanıkların meşe ağaçlarının 40-50 cm boyundaki dip ve yan sürgünlerini oluşturan şah ve filizleri kesip köklemek suretiyle eylemi gerçekleştirdikleri anlaşıldığına ve şah ile filizlerin yerleşmiş uygulamaya nazaran ağaç yada fidan sayılmayıp, Yasanın 91/5. maddesinin kapsamı içinde değerlendirilmesi gereken dal olarak kabulü, icap ettiğine göre; sanıklar hakkında sözü edilen madde yerine yazılı şekilde 91/2 ile hüküm kurulması,

2- Kabul ve uygulamaya göre;

a) Suç tarihinde 11 yaşını bitirip 15 yaşını doldurmadığı anlaşılan sanıkların 2253 sayılı Yasanın 20/1. maddesi uyarınca kendilerine yükletilen suçun anlam ve sonuçlarını kavrayabilme yönünden bedeni ve akli durumunun mütahassıs hekim marifetiyle belirlenmesinde; ormandan yakacak nitelikte ağaç kesme şeklinde açıkça belirtilmesi gereken suçun bu özelliğini içermeyen ve (orman kanununa muhalefet) şeklinde genel bir deyimle düzenlenen yetersiz rapora dayanılarak yazılı şekilde hüküm kurulması,

b) Sanıklara CMUK.nun 258. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden Orman Yasasının 91/son maddesi uygulanarak, cezaların artırılması,

c) Suç saptama tutanağına ekli yediemin senedinde; davaları tefrik edilen Ibrahim ile Veysi'ye ait merkep, palan ve ip de kayıtlı olup; adı geçen iki sanık hakkındaki davanın sonucuna göre işleme tabi tutulması gerekirken yazılı şekilde bunlarında zoralımına karar verilmesi,

 

Bozmayı gerektirmiş, C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16.5.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972